🐭 Jak Zrobić Perukę Z Włóczki

Czwarty krok. Gdy zrobi się jeden listek, owijając go w całości włóczką, można odłożyć go na bok, do całkowitego wyschnięcia, i zrobić kolejne listki. Każdy powinien mieć inny kolor, dzięki czemu będą stanowiły znacznie ładniejszą ozdobę.Kiedy wszystkie liski są gotowe, należy dodać do nich sznurek sizalowy. Pozwoli to

Tym artykułem zaczynam serię artykułów przybliżających zapomnianą dzisiaj albo co najmniej zaniedbaną umiejętność robótkowania, tzn. robienia na drutach i na szydełku. Na całym świecie sztuka ta przeżywa wielki renesans, stała się bardzo modną i pożądaną umiejętnością. U nas też widać już tego początki, a moje artykuły mają nas na ten boom przygotować i wyciągnąć robótki z lat 80-tych na szerokie wody XXI w. i Ery Fot. We Are Knitters/ materiały prasowe Nie mogę zacząć inaczej niż od przedstawienia głównych bohaterów czyli włóczek. We wspomnianych latach 80-tych nie było nic. Nic prócz anilany, akrylu i kordonków – jak ktoś miał szczęście i „zdobył”. Ale to już przeszłość. W szczęśliwych czasach obecnych mamy wszystko, do wyboru do koloru. Tylko jak się w tym połapać! Zaraz wam pomogę. Dzisiaj robótkowanie to część ruchu Slow Wear, czyli szacunku dla odzieży. Począwszy od dbania o materiał z jakiego jest robiona, jak jest robiona, aż po dbanie o nią w noszeniu i pielęgnacji. Skupmy się więc na materiałach naturalnych – z różnych względów: zdrowotnych – bo rzadziej powodują alergię, kolorystycznych – bo uzyskuje się na nich ładniejsze kolory, wygodnickich bo naprawdę znacznie przyjemniej się nimi robi i przyjemniej się je nosi. Wełna naturalna Najpopularniejszą włóczką była jest i będzie wełna naturalna – idealna do wszelkiego rodzaju ubiorów zimowych, ciepłych swetrów, szali i czapek. Jest jej wiele rodzajów: owcza - najbardziej znane jej odmiany to szetland, gęsta i mocna, idealna do wzorów warkoczowych, merynos, cienka i delikatna lub kaszmir miękka i delikatna wełna z owiec himalajskich (ze względu na cenę najczęściej występująca tylko jako domieszka do innych wełn); fot. materiały prasowe kozia – tutaj króluje moher - wełna z kóz angorskich i kid moher z ich koźląt (szczególnie popularna w pewnych kręgach w Polsce:); wełna z alpak – uważana za najlepszą wełnę świata, miękka, lekka i miła. Wśród nich najdelikatniejsza jest baby alpaka, uzyskiwana z runa młodych alpak. Zdecydowanie cieńsza niż wełna owcza. Idealnie z niej wychodzą wszelkie wzory warkoczowe; fot. materiały prasowe królicza - cienka i delikatna angora – (obecnie nie polecamy, skup angory jest ostatnio bojkotowany ze względu na złe warunki hodowli tych zwierząt!). Jaka wełna naturalna jest na topie? Tyle wyliczanka. A co się tak naprawdę ostatnio „nosi”? Zdecydowanie wełnę typu chunky, u nas zwana po prostu bardzo grubą wełną. Najlepszą tego typu wełną jest wełna z owiec peruwiańskich hodowanych w wysokich Andach w Peru. Wełna ta ma splot grubszy od większości dostępnych i używa się do niej drutów 15 mm i grubszych. Robi się nią łatwo, przyjemnie i szybko przybywa robótki. Włóczki z przędzy bawełnianej Drugą popularną grupą włóczek są bawełny. Czyli włóczki z włókien przędzy bawełnianej. Bawełna to włókno bardzo wytrzymałe, łatwe w praniu, odporne na wysoką temperaturę i gotowanie. Bardzo dobrze chłonie pot i wodę. Ze względu na te właściwości wykorzystywana jest najczęściej do robienia rzeczy wiosenno-letnich. fot. materiały prasowe Jest wiele rodzajów włóczki bawełnianej i jej mieszanek. Najpopularniejsze to oczywiście włóczki ze 100% bawełny, ale często łączy się ją z przędzami jedwabiu czy syntetykami dla uzyskania szczególnych właściwości jak np. połysk czy elastyczność. Na świecie za najlepszą bawełnę uznaje się bawełnę typu PIMA – nazwa pochodzi od plemienia indiańskiego, które tą bawełnę, oryginalnie pochodzącą z Peru, jako pierwsze uprawiało na terenie Stanów Zjednoczonych. Pozostałe rodzaje włóczek Pozostałe rodzaje włóczek są już mniej popularne, ale również warto o nich wspomnieć: włóczka lniana – bardzo twarda, mało elastyczna, najczęściej ma formę cienkiego sznurka, ale nie dajmy się zwieść, można ją już dostać w wielu ciekawych kolorach. Najlepiej sprawdza się do wyrobu sweterków typu „sieć rybacka”; włóczka jedwabna – bardzo cienka, delikatna, ale przy tym ciepła i przyjemna w noszeniu. Idealnie nadaje się do wyrobu ażurowych chust i szali na chłodne wiosenne i letnie wieczory; ostatnią grupą są włóczki zwane fantazyjnymi. To ogromna gama włóczek, które pozwalają uzyskać specyficzny efekt. Mam tu na myśli włóczki imitujące futro, włóczki z wypustkami typu bucle, włóczki z pomponami czy cekinami czy tak modna ostatnio włóczka z t-shirtów, typu spaghetti - idealna do robienia wszelkiego rodzaju dekorów do mieszkania. Poniżej parę przykładów, bo nie sposób opisać je wszystkie. Zapraszamy do eksplorowania sklepów z włóczkami i eksperymentów. fot. materiały prasowe W następnym artykule jak dobrać akcesoria, czyli druty, szydełka i inne pomoce.

Jak zrobić jednorożca z włóczki? Przytulanko-kocyk. ⋆ Amigurumi krok po kroku ♥ Wzory ♥ Schematy ⋆ Himalaya Dolphin YarnArt Dolce. Monika Monia.

Cześć kochani!!! Przed świętami udało mi się w zakupić obręcze dziewiarskie 🙂 Jak je złapałam w swoje ręce, tak wsiąkłam na całego… Na pierwszy rzut poszedł szalik, ale nim się Wam chwalić nie będę, bo okrągłe obręcze nie są najlepsze do szalików, brzegi dzianiny się zwijają i nie wygląda to najlepiej. Za to czapki na kołach wychodzą super. Nie robię ich w godzinę, tak jak ktoś pisał w necie, ale 3 godziny z powodzeniem na taką czapę mi wystarczają. Czapkę zrobiłam najprostszą z możliwych. Z mankietem, który jest wrobiony i zszyty na stałe z czapką. Szerokość mankietu zależy od Was, głębokość czapki to około 20 cm – wielkość dostosowana do przeciętnej dorosłej głowy. No i obręcz na 36 kołeczków. Korzystałam z włóczki Merino Bulky – w pięknym zgaszonym kolorze różu. Czapka wyszła mięciutka, elastyczna, bardzo ładnie układająca się na głowie. Manekin, który pozuje na zdjęciach – w domu nie mogłam znaleźć chętnego modela – ma nieco mniejszą od standardowej głowę. W przyszłości dokupię mu perukę, może będzie lepiej 😛 Obręcze dziewiarskie całkowicie uzależniają. Gdy ogarnie się podstawy, wpada się w tzw. ciąg – czyli nie można się oderwać 🙂 Radość z każdej nowej wydzierganej rzeczy potęguje fakt, że powstają one na prawdę szybko. Sama technika jest banalnie prosta – przynajmniej ta podstawowa. Potem to już tylko manipulacje pętelkami na kołeczkach, przekładanie, zamykanie, plątanie 🙂 Oprócz obręczy okrągłych, można też nabyć obręcze proste – takowe już do mniej jadą, bo na nich robi się właśnie szaliki, a właściciele zrobionych przeze mnie czapek, już czekają na szale do kompletu. Gdybyście chcieli popełnić taką czapkę, jak na załączonych zdjęciach, zapraszam na film 🙂 Nawigacja wpisu

Ten bardzo prosty projekt może przywołać wspomnienia jeszcze z czasów szkoły podstawowej. Okazuje się jednak, że nie jest to jedynie przyjemny sposób na zabawy z dziećmi, ale również wspaniały pomysł na wiosenne udekorowanie mieszkania.

D = dodawanie liczby oczek, dwa ps. w jednym oczku. cyfra (x) D = w kolejnych oczkach (wskazanych przez daną cyfrę) przerabiamy 2 ps. w jednym oczku, np. 6 D = w kolejnych pięciu oczkach przerabiamy 2 ps., czyli zwiększamy do 12 ps. R = redukcja liczby oczek, dwa ps. zebrane górą. cyfra (x) R = zbieramy górą dwa półsłupki tyle razy