Nazwa zajęć: Teatr Mistrzów życia - zajęcia teatralne dla seniorów Prowadzący: Justyna Zbiróg Wiek: 55+ lat Dzień i godzina zajęć: piątek 10:30-12:00 [od października] Koszt zajęć: bezpłatne, obowiązują zapisy Opis

Teatrzyk jest świetną metodą nauczania języka angielskiego dzieci na poziomie szkoły podstawowej. Przełamuje monotonię zajęć, a jednocześnie pozwala wykorzystać język obcy w kontekście nakreślonym przez dowolnie wybraną scenkę – zarówno realistyczną, taką jak zakupy w supermarkecie, jak i zaczerpniętą ze świata baśni. Każda z nich łączy w sobie komunikację werbalną i niewerbalną. Dzięki temu język używany do ich odgrywania niesie w sobie więcej znaczeń. Przede wszystkim jednak ta forma w pełni aktywizuje dziecko, które podczas odgrywania scenki kieruje się swoją wyobraźnią i samodzielnie – bez wpływu nauczyciela czy rodzica – decyduje o tym, co się wydarzy. Rozgrzewka Zabawa w teatrzyk w trakcie zajęć z angielskiego lub innego języka obcego może onieśmielać niektórych uczniów. Warto więc poprzedzić ją dobrą zabawą, którą pokierujesz tak, aby nieśmiałe dzieci (i ich rodzice!) poczuły się swobodnie i nie odczuwały przymusu kreatywności. W tym celu wypróbuj: Gry w łapki. Gracze siedzą w kole (lub naprzeciwko siebie, jeśli jest ich tylko dwóch). Pierwszy klaszcze rytm. Zadaniem drugiego jest powtórzenie tego rytmu. Grę można nieco utrudnić i poprosić uczestników, aby liczyli podczas klaskania. Utrzymaj zabawa przypominająca grę w łapki, ale angażująca całe ciało. Pierwszy z graczy wykonuje określony ruch (wkręcanie żarówek lub pajacyki), a drugi musi go powtórzyć. Na stronie internetowej Beat by Beat Press znajduje się wiele zabaw na rozgrzewkę,w tym shake it off, w której gracze wytrząsają napięcie ze swoich rąk i nóg. Improwizacja Improwizacja i odgrywanie ról pozwolą Tobie i Twojemu dziecku przeobrazić się w fikcyjnych bohaterów po to, aby ćwiczyć angielski i poznawać świat. Najważniejszą zasadą improwizacji jest brak ograniczeń stawianych partnerowi zabawy. Jeśli więc powie on, że do pokoju wszedł właśnie niebieski słoń, to przyjmij, że tak się stało. Dobrze jest przygotować sobie kilka luźno zarysowanych scenariuszy przedstawianego zdarzenia, które pozwolą nakreślić jego kontekst. Oto przykłady: nauka jazdy na nartach, surfingu lub używania koła garncarskiego, przedstawianie przyjacielowi swojego nowego ulubionego baśniowego smoka, tygrysa lub tarantuli, oprowadzanie przyjaciela po Twojej luksusowej rezydencji lub po pałacu, lekcja angielskiego z Twoim dzieckiem w roli nauczyciela. Bogaty i inspirujący zbiór pomysłów na scenariusze improwizacji znajdziesz na stronie internetowej ThoughtCo. Scenki „yes, no, please, banana” W tej grze przed Tobą i Twoim dzieckiem (lub parą dzieci) stoi zadanie przygotowania trzydziestosekundowej scenki, podczas której można się posługiwać wyłącznie słowami: „tak”, „nie”, „proszę” i „banan”. Zachęć dzieci, aby podczas ich wypowiadania zmieniały intonację i mimikę – dzięki temu sytuacja, mimo że pozbawiona sensu, stanie się bardziej naturalna. Dzieci mają bujną wyobraźnię, więc zdumiewająco dobrze radzą sobie z tym zadaniem. Pokazują to zabawne, a zarazem inspirujące przykłady scenek zamieszczone w serwisie YouTube. Przygotowaną scenkę możesz powtórzyć po wzbogaceniu jej o nowe słowa, dzięki którym rozbudujesz dialogi. Na przykład zacznij od prostej wymiany: “Banana??”“Yes. Banana”lub “Is that a banana??”“Yes – it’s a banana. Do you have a problem with that?” [„– Banan?– Tak, banan”].Następnie przejdź do bardziej rozbudowanych wypowiedzi:[„– Czy to jest banan?– Tak, to jest banan. Czy to stanowi jakiś problem?”]. Dzięki tej zabawie Twoje dziecko odkryje, jak wiele znaczeń wyrażamy za pomocą mimiki i gestów, a także będzie mogło przyswoić bardziej złożone zdania. Gra w pytania Dla dzieci lepiej radzącym sobie z językiem angielskim wybierz scenariusz, w którym każdy wers jest pytaniem. Odpowiedzią na jedno pytanie będzie więc kolejne, na przykład: “Can I come in?” “Are your shoes clean?” “Why wouldn’t they be?”[„– Czy mogę wejść?– Czy masz czyste buty?– Dlaczego nie miałyby być czyste?”]. To niezwykłe wyzwanie. Sprawdź, ile pytań uda Ci się wymienić z dzieckiem. Pantomima Zajęcia z pantomimy są doskonałą metodą wzbogacania zasobu słownictwa u dziecka, które dopiero zaczyna naukę języka angielskiego. Stanowią też dobry sposób na powtórzenie i zastosowanie nabytej wiedzy przez dzieci, które opanowały już podstawy angielskiego. Sign language poetry [poezja języka migowego] – w 2017 roku w Wielkiej Brytanii odbył się pierwszy slam poetycki w języku migowym. Takie wiersze są wyraziste i piękne. Razem ze swoim dzieckiem możecie się ich nauczyć na podstawie licznych filmów dostępnych w internecie. W interpretacji wiersza Rosa na pajęczynie [Dew on Spider Web] autorstwa niesłyszącego językoznawcy Claytona Vallisa, zaprezentowanej przez Ellę Mae Lentz, pajęczyna, przenikające przez nią światło księżyca, a także czynności fotografowania, malowania i utrwalania w pamięci zostały wyrażone w sposób niezwykle wyrazisty i zrozumiały. Podczas przedstawiania takiej poezji dołącz do swoich ruchów kilka głośno wypowiedzianych słów. Dziecko zrozumie je dzięki Twoim gestom i łatwiej zapamięta znaczenie każdego z nich. Adverb game [gra w przysłówki] – w tej grze jeden z graczy wymyśla przysłówek (quickly, clumsily, happily…) [szybko, niezdarnie, szczęśliwie], a drugi stara się go odgadnąć przez zadawanie pytań o czynności, które można określić za pomocą tego przysłówka („chodzić”, „tańczyć”, „smażyć jajko”). Where are we? [Gdzie jesteśmy?] – pomyśl o miejscu, które jest dobrze znane Twojemu dziecku i w którym bywacie razem. Wyraź za pomocą ruchów ciała i gestów czynność związaną z tym miejscem. Na podstawie Twojej pantomimy dziecko ma odgadnąć to miejsce i podać jego angielską nazwę. Potem zamieńcie się rolami. What is it? [Co to jest?] – ta zabawa będzie przypominała teatrzyk, jeśli posłużysz się rekwizytami, takimi jak pusta torba. Pokaż, że wyjmujesz z niej jakiś wyobrażony przedmiot (na przykład pluszowego pieska, ołówek, zegarek) i odegraj scenkę, w której go wykorzystujesz lub się nim bawisz, tak aby druga osoba mogła go rozpoznać. Na koniec W internecie znajdziesz bogaty wybór zabaw teatralnych w języku angielskim dla dzieci [drama games for language]. Liczne ciekawe pomysły przedstawień, łącznie ze wskazówkami dotyczącymi przygotowania kostiumów, znajdują się na stronie internetowej British Council – TeachingEnglish. Na portalu LearnEnglish Kids dostępny jest z kolei wzór teatralnych zaproszeń i biletów, które sprawią, że Twoja sztuka stanie się wyjątkowym wydarzeniem. Autorka: Anne Wilding Anne pracuje w British Council od 2016 roku jako nauczycielka języka angielskiego. Zajmuje się także tworzeniem materiałów szkoleniowych, organizowaniem warsztatów z opowiadania historii oraz redakcją podręczników dla brytyjskiego wydawcy. Czas wolny spędza na górskich wycieczkach, odkrywaniu wszystkich kawiarni w mieście, do którego się przeprowadziła, i pisaniu opowiadań.

Scenariusz przedstawienia wraz z muzyką - Królewna śnieżka i 7 krasnolódków • SCENARIUSZE PRZEDSTAWIEŃ, SZTUK - DUŻY WYBÓR • pliki użytkownika monba1 przechowywane w serwisie Chomikuj.pl • Scenariusz przedstawienia teatralnego Sniezka.doc, 2 lustro.wma

„Tylko sztuka i zabawa mogą nauczyć dziecko marzenia o szczęściu i miłości, dostarczają mu bowiem obrazu pewnego przebiegu zdarzeń, pozwalają przeżyć napięcia wobec tego, co może się stać i jak różnie można się w tych sytuacjach zachować”. R. Miller „BAJECZKA” - PROGRAM WŁASNY Z ZAKRESU EDUKACJI TEATRALNEJ DLA DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM autor: Elżbieta Farnow nauczyciel przedszkola Wstęp Zabawy teatralne to ważny element pracy pedagogicznej przedszkola. Pozwalają one na połączenie wszystkich typów ekspresji dziecięcej: plastycznej, słownej, muzycznej i ruchowej. Teatr, będący z natury rzeczy syntezą sztuk, wykorzystuje wszystkie środki wyrazu artystycznego charakterystyczne dla różnych rodzajów twórczości. Dziecko w wieku przedszkolnym wykazuje naturalną potrzebę wyrażania się w różnych formach ekspresji, na przykład: w śpiewie, mowie, geście, ruchu. Zabawy w teatr wywierają duży wpływ na postawy moralne dzieci, kształtują osobowość, rozładowują nagromadzone emocję oraz wyostrzają wszystkie zmysły dziecka. Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy teatralne przynosi im wiele korzyści, rozwija wyobraźnie, doskonali mowę, , która staje się wyrazista i melodyjna, sprzyja umuzykalnieniu, rozwija płynność ruchów oraz zwiększa poczucie własnej wartości, jest również okazją do wspaniałej zabawy, dając wiele satysfakcji. Udział dzieci w odtwarzaniu treści utworu skłania je do zapamiętywania, koncentrowania uwagi na określonej działalności, kulturze mówienia i zachowania się. Podczas zajęć z tej dziedziny przedszkolak maże dowiedzieć się, jak powstaje sztuka teatralna i wzbogacić swój słownik o takie pojęcia jak np. reżyser, rekwizyty, dekoracja, kostiumy, ruch sceniczny, drama czy pantomima. Dziecko w zabawach w teatr bardzo chętnie utożsamia się z przedstawionymi przez siebie postaciami. Każde dziecko przeżywa i wczuwa się w sytuację bohatera, uczestniczy w ich przygodach, smutkach i radościach. Edukacja teatralna umożliwia wykorzystanie naturalnej skłonności dziecka do naśladowania i zabawy, a także aktywności emocjonalnej i ruchowej. Sprzyja rozładowaniu napięcia i energii, przynosi radość i satysfakcję. Gra aktorska stymuluje „młodego aktora” do większego wysiłku, odwagi, staje się motywacją do nowych wyzwań. Daje też poczucie wartości, godności i nadaje sens twórczej aktywności zarówno dziecka, jak i nauczyciela. Mam nadzieję, że obie strony będą się czuły w tej wspólnej działalności spełnione. Założenia programu: Program jest skierowany do dzieci 3- 6 – letnich uczęszczających do Przedszkola Publicznego nr 2 w Radlinie. Zgodnie ze swoimi założeniami najważniejszym zadaniem dodatkowych zajęć teatralnych jest rozwijanie uzdolnień artystycznych wychowanków poprzez różnorodne formy aktywności artystycznej. Głównym celem kółka teatralnego jest zapoznanie dziecka ze sztuką teatralną, poznawanie środków wyrazu artystycznego, stosowanych w teatrze, kształcenie umiejętności dramatycznych podczas zabaw twórczych. Wprowadzenie gry aktorskiej w inscenizacjach i widowiskach teatralnych zakończonych występem przed publicznością. Cele główne programu: Rozbudzanie kreatywności i swobodnej ekspresji teatralnej, Zaspokajanie potrzeb natury emocjonalnej, Uwrażliwienie na piękno słowa mówionego, Rozwijanie uzdolnień twórczych i zainteresowań teatrem, Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem literackim, Bogacenie czynnego słownictwa dzieci i uściślenie pojęć związanych z działalnością teatralną, Rozwijanie umiejętności przedstawiania poznanych utworów za pomocą gestu, mimiki i ruchu. Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym. Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym. Nabywanie doświadczeń zarówno w sposób werbalny, jak i niewerbalny. Stymulowanie rozwoju i inspirowanie twórczych działań dzieci. Wytwarzanie pozytywnych relacji i postaw w zakresie rozwoju dziecka. Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. Zachęcanie do udziału w zabawach teatralnych inspirowanych czytanym lub opowiadanym tekstem, scenkami z życia lub wymyślonymi przez dzieci. Doskonalenie pamięci potrzebnej do opanowania tekstów ról w przygotowanych przedstawieniach. Udział w grach i zabawach parateatralnych wyzwalających aktywność ruchową i pantomimiczną dzieci. Wyrabianie odwagi i śmiałości. Kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i kulturalnych kontaktów rówieśniczych. Oswajanie ze sceną: odpowiednie zwrócenie do publiczności, dykcja, siła głosu. Metody pracy z dziećmi. Metody czynne: • Metoda samodzielnych doświadczeń – stwarzanie dzieciom warunków do zabawy i innych działań, swobodnego wypowiadania się, podejmowania prób, poszukiwania i bezpośredniego przeżywania poprzez zapewnienie kontaktu z literaturą i sztuką. • Metoda zadań stawianych dzieciom do wykonania – pobudzenie aktywności artystycznej dzieci, mobilizowanie ich do skupienia uwagi na temacie związanym z teatrem, skłanianie do podejmowania określonych zadań, pełnienia ról. • Metoda ćwiczeń utrwalających – systematyczne utrwalanie ról, pozytywna motywacja dzieci do samorzutnego utrwalania poznanych czynności i treści. Metody percepcyjne: • Metoda obserwacji i pokazu – oglądanie spektakli teatralnych w wykonaniu aktorów jak też innych dziecięcych grup teatralnych, oglądanie ilustrowanych utworów literackich, percepcja dzieł sztuki teatralnej i muzycznej. Metody słowne: • Swobodna rozmowa, • Dialog, • Opis, • Pogadanka, • Słuchanie czytanych baśni, legend, bajek, • Opowiadanie treści utworów. Metody aktywizujące: • Drama, • Pantomima, • Pedagogika zabawy, • Gry i zabawy integracyjne, • Aktywność ruchowa. Stosowanie powyższych metod pozwoli na: • Wyposażenie dziecka w wiedzę o teatrze, • Rozbudzenie jego ciekawości na temat różnych form teatralnych, • Przełamanie nieśmiałości podczas wyrażania własnych sądów i opinii, • Chętne podejmowanie dodatkowych działań, • Zgodną współpracę w grupie, • Dziecko stanie się bardziej otwarte, radosne, rozśpiewane, odporne na niepowodzenia. Formy: Główną formą stosowaną podczas zajęć koła teatralnego będzie praca w zespole. Osiąganiu założonych celów posłużą też inne, bardziej szczegółowe formy, takie jak: • Zabawy naśladowcze, • Zabawy tematyczne, • Zabawy z elementem dramy i pantomimy, • Improwizacja, • Inscenizowanie ruchem wierszy, piosenek, bajek, opowiadań, baśni, • Udział dzieci w spektaklach i widowiskach teatralnych, • Ćwiczenia dykcji, mimiki, ruchowe, • Śpiew, Wycieczki do teatru – udział w spektaklach i widowiskach teatralnych Gra aktorska, prace plastyczne (projektowanie i udział w tworzeniu scenografii, kostiumów, zaproszeń, plakatów, itp.). WARUNKI ORGANIZACYJNE: • Zorganizowanie w sali kącika teatralnego. • Zebranie odpowiedniej literatury. • Zgromadzenie kaset video i płyt DVD z przedstawieniami teatralnymi oraz płyt CD ze słuchowiskami, baśniami. • Gromadzenie rekwizytów tj.: kukiełek, sylwet, lalek teatralnych, kostiumów, czapek, opasek, sukienek, różnych butów, opasek, wykonanie elementów scenografii itp. • Zaplanowanie uroczystości z udziałem dzieci w celu prezentacji różnorodnych form teatralnych. • Organizowanie wyjazdów do teatrów na spektakle dla dzieci. Obejrzenie przedstawienia teatralnego w wykonaniu profesjonalnej gry aktorskiej . • Stwarzanie dzieciom okazji do twórczości plastycznej: wykonywania lalek, masek, rekwizytów, dekoracji, plakatów, itp. EWALUACJA • Rozmowy z dziećmi ( po zajęciach, przedstawieniach ), podczas których ocenią swoją pracę, wskażą pozytywne elementy oraz błędy i niedociągnięcia a następnie ustalą możliwości poprawy. • Zbieranie opinii widzów ( nauczycieli, rodziców, innych dzieci ) - pozytywne opinie umożliwią dzieciom przeżycie sukcesu a negatywne zmobilizują je do pracy. • Wystawki fotograficzne, dzięki którym grupa zaobserwuje dorobek swojej pracy. TREŚCI PROGRAMOWE Treści kształcenia Oczekiwane rezultaty WRZESIEŃ 1. Poznajemy się – zabawy integracyjne: Zabawy paluszkowe, zabawy z chustą animacyjną, zabawy prowadzone w oparciu o metodę Klanza, B. Strauss, masażyki Poznanie oczekiwań i możliwości dzieci Zintegrowanie zespołu 2. Zaznajomienie dzieci z terminologią związaną z teatrem. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika o nowe pojęcia: kurtyna, aktor, scena, rekwizyty 3. Zabawy pantomimiczne typu: Zapinasz guziki, ubierasz golf, zmywasz naczynia itp. Pozytywne nastawienie do świata Poczucie przynależności do zespołu 4. Zabawy z chustą animacyjną przy muzyce. Zintegrowanie zespołu wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 5. Układamy dialogi z wykorzystaniem kukiełek Dbanie o kulturę języka ojczystego Praca w grupie z zachowaniem dyscypliny 6. „Spektakle i widowiska teatralne” – pokaz multimedialny, oglądanie nagrań przedstawiających różne formy teatralne tj. drama, teatr lalkowy, pantomima, teatr cieni, teatr żywego aktora; dyskusja na temat spostrzeżeń i wrażeń dzieci. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. 7. Zabawy kształtujące wyobraźnię: Co trzymasz w ręku?”, Rozwijanie wyobraźni 8. Zabawy twórcze gazetami – rytmiczne darcie gazet przy muzyce Czajkowskiego Rozwijanie wyobraźni 9. „Po co jest teatr?”- słuchanie wiersza Joanny Kulmowej, rozmowa na temat przesłania wiersza. Umiejętność aktywnego uczestnictwa w rozmowie, uzasadniania własnego stanowiska, argumentowania, kulturalne słuchanie wypowiedzi innych osób 10. "Lustro i cień" zabawy z partnerem Zintegrowanie zespołu, Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 11. Inscenizacja ruchowa do piosenek, opowiadań n- la, Zintegrowanie zespołu wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 12. Zabawy kształtujące umiejętność współpracy z innymi „Gwiazda” , „ Budowanie figur „ –zabawa zespołowa Rozwijanie wyobraźni Zintegrowanie grupy 13. „Magiczne miejsce – teatr” – pokaz ilustracji, rozmowa na temat budynku oraz znajdujących się w nim pomieszczeń, zapoznanie z nazewnictwem: scena, kurtyna, garderoba itp. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. PAŹDZIERNIK 1. Swobodne improwizacje taneczne do wybranej muzyki Rozwijanie wyobraźni wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 2. W krainie uczuć – zabawy sprzyjające rozpoznawaniu i nazywaniu stanów emocjonalnych. Refleksja n/t zależności między uczuciem a postawą, gestem, mimiką 3. Zabawy przypadkowe zainicjowane przez jedną, dwie osoby, np.: „Rzeźbiarz”, „Roboty”, Figurki”, wymyślanie innego zakończenia bajek. Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 4 Zabawy i ćwiczenia usprawniające poprawną wymowę Podniesienie sprawności wyrazistego mówienia 5. Jesteśmy wiatrem – zabawy badawcze, ekspresja ruchowa, tworzenie kostiumu wiatru Rozwijanie wyobraźni umiejętność aktywnego uczestnictwa w zabawach 6. Etiuda pantomimiczna „ Pokaż , co widzisz ? „- dzieci pokazują kolejno za pomocą ruchu , gestu , mimiki czynność Nabywanie nowych umiejętności, pewności siebie 7. "Teatrzyk cieni" z wykorzystaniem utworu "O trębaczu z wieży mariackiej" Poznanie nowej techniki inscenizowania utworu, próby układania własnych dialogów 8. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, Doskonalenie sprawności językowej 9. Udział w przedstawieniu teatralnym, zwiedzanie zaplecza teatru Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika budzenie zaciekawienia światem iluzji 10. „Bajki i baśnie” – oglądanie przedstawienia zorganizowanego w przedszkolu przez teatr przyjezdny. Gromadzenie wiedzy, dostrzeganie atutów jakimi musi wykazać się aktor: wyraźne wypowiadanie kwestii, wyrażanie nastrojów, zachowanie na scenie LISTOPAD 1. Teatr to nie tylko aktorzy – przeprowadzenie dialogu z użyciem np. pacynek, zabawek. Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 2. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, Uświadomienie dzieciom znaczenia prawidłowej wymowy 3. Zabawy dramowe: „W pociągu”, „Na spacerze”, „ U lekarza” Rozwijanie wyobraźni wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 4. Improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 5. Zabawy twórcze gazetami -rytmiczne darcie gazet przy muzyce Czajkowskiego , ekspresja ruchowa „ Taniec liści” Doskonalenie poczucia rytmu, kształcenie percepcji słuchowej 6. Zabawy pantomimiczne. Historyjki typu: „Siadasz przy stole, częstujesz się ciastkiem, słodzisz herbatę, rozsypujesz cukier, co robisz?”, wyrażanie uczuć i nastrojów. Przełamanie nieśmiałości podczas odgrywania scenek Chętne podejmowanie dodatkowych działań, 7. „Aktor także tańczy”- gimnastyka rytmiczna według Kniessów, dobieranie ruchów i gestów do proponowanej muzyki. Wyrabianie odwagi i śmiałości. Doskonalenie poczucia rytmu 8. „Aktorzy”- zabawy w reżysera i aktorów, poruszanie się według instrukcji podawanej przez partnera. uważne słuchanie, realizacja wskazówek słownych 9. "Wywiad z jeżem i wiewiórką" - rozmowy improwizowane Podejmowanie próby układania własnych dialogów 10. „Jasełka” – improwizacje słowne i ruchowe, przygotowanie do występu. Podniesienie sprawności dykcji, intonacji i interpretacji głosowej właściwe zachowanie się na scenie, opanowanie sposobu poruszania się 11. „Gdyby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała” - etiudy teatralne obrazujące zdarzenie. Zagadki mimiczno – ruchowe „kim jestem?”, „Co robię?” Przełamanie nieśmiałości podczas odgrywania scenek 12. Improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej. Rytmizacja i melodyzacja tekstów związanych z jesienią. Rozwijanie wyobraźni Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w zabawach GRUDZIEŃ 1. Aktorzy i publiczność – zabawa w teatr Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w zabawach 2. „Jasełka” – odgrywanie ról, recytacja z odpowiednią dykcją i intonacją. Oswojenie z kostiumami, oświetleniem i muzyką. Umiejętność samokrytyki i samooceny 3. Zabawy paluszkowe "Szedł świerszcz" umiejętność aktywnego uczestnictwa w zabawach 4. Zabawy pantomimiczne. Rozwijanie wyobraźni, uświadomienie, że w różnych sytuacjach przeżywamy różne uczucia 5. „Teatr cieni” – improwizacja ulubionymi sylwetami, podejmuje inicjatywę, wymyśla dla siebie rolę. Rozwijanie wyobraźni, układanie dialogów przyjazna atmosfera podczas zajęć i stworzenie warunków do wesołej zabawy 6. ćwiczenia kinestetyczne – przekraczanie linii środkowej – rysowanie oburącz, nosem, językiem itp., ruchy naprzemienne. Doskonalenie koordynacji wzrokowo - ruchowej 7. Scenki dramowe:· „ Rozmowy telefoniczne „ „Wywiad ze Św. Mikołajem i jego reniferami „ Rozwijanie wyobraźni, pewności siebie, odwagi 8. „Po naszymu” - Poznanie tekstów pisanych gwarą – próby naśladowania mowy gwarowej. Poznanie tekstów pisanych gwarą - próby naśladowania gwarowej mowy 9. Zagadki mimiczno – ruchowe „kim jestem?”, „Co robię?”. Rozwijanie wyobraźni, spostrzegawczości, wyrażanie scenki ruchem, miną 10. Scenki dramowe – "Rozmowy telefoniczne", "Wywiad ze Św. Mikołajem i jego reniferami" Rozwijanie wyobraźni, spostrzegawczości, wyrażanie scenki ruchem, miną 11. Ewaluacja – występy dzieci w konkursie; Radlińskie Betlejki Umiejętność dostrzegania wypracowanych efektów krytyczna ocena występów „W lodowej krainie”-zabawy dramowe z wykorzystaniem wierszyków o tematyce zimowej Rozwijanie wyobraźni, aktywne uczestnictwo w zabawach STYCZEŃ 1. Tworzenie wesołych wierszyków i bajek, Tworzenie wspólnych opowiadań na podstawie obrazków. Rozwijanie wyobraźni, Chętne podejmowanie nowych działań, 2. Etiudy teatralne obrazujące zdarzenie „Pożar”, przysłowie „Gdyby kózka nie skakał, to by nóżki nie złamała. wprowadzenie pozytywnego nastroju, Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 3. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, 4. Wykonujemy pacynki i kukiełki. Aktywne uczestnictwo w zajęciach, dostrzeganie własnych możliwości i umiejętności 5. Muzykowanie na instrumentach perkusyjnych, przyborach kuchennych, instrumentach wykonanych samodzielnie przez dzieci oraz przyborów niekonwencjonalnych – tworzenia swobodnych tekstów, wyliczanek, melodyzacja i rytmizacja tekstów. Zabawa w „Plotki wprowadzenie pozytywnego nastroju, zaangażowanie w proponowane działania 6. „Nasz teatrzyk” –odgrywanie scenek z użyciem kukiełek, pacynek i marionetek. Rozwijanie wyobraźni, Chętne podejmowanie działań, 7. Wiersze dla Babci i Dziadka – recytacja wierszy, z różną interpretacją Rytmizacja i melodyzacja życzeń dla Dziadków Porównywanie utworów literackich z ich filmową adaptacją 8. ekspresja ruchowa "Wirujące śnieżynki" przy muzyce P. Czajkowskiego Rytmiczne poruszanie się przy muzyce, Rozwijanie wyobraźni, 9. Zabawy z balonem przy muzyce taniec w parach, trzymanie balonów różnymi częściami ciała sztafeta z balonami ćw. oddechowe – nadmuchiwanie balonu Doskonalenie ekspresji ruchowej, zręczności, zwinności wydłużanie fazy oddechowej 10. Zabawy pantomimiczne "Na śniegu” Doskonalenie ekspresji ruchowej, zręczności, zwinności 11. Scenki dramowe. „Pożar”, „Niebezpieczne zabawy na lodzie”, „Niebezpieczne zabawy na śniegu”. Rozwijanie wyobraźni, nabywanie pewności siebie, spontaniczne układanie dialogów 12. Zabawy logorytmiczne. „Nie nadepnij śpiącego jeża” Doskonalenie umiejętności dziecka LUTY 1. Zabawy dramowe – przedstawienie różnych stanów emocjonalnych za pomocą słów, gestu, mimiki. Rozwijanie umiejętności nazywania własnych uczuć, wrażeń 2. Wycieczka do Teatru Nabywanie wiedzy, gromadzenie doświadczeń, 3. Zabawy dramatyczne „ W krainie pingwinów „ – spacer pingwinów , – – tworzenie góry lodowej ,- – przeskakiwanie z kry na krę , – budowla ze śniegu sprawne poruszanie się, odgrywanie scenek, zachowań Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 4. Improwizacja słowno –ruchowa do tekstu wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”. Doskonalenie ekspresji ruchowej, nabywanie pewności siebie 5. Gra dramatyczna "Wyprawa po skarby ze smoczej góry" Doskonalenie sposobu poruszania się, odgrywania scenek, zachowań 6. Ćw. oddechowe, ortofoniczne, logorytmiczne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, 7. Improwizacje taneczne "Baletnica" Rytmiczne poruszanie się przy muzyce, Rozwijanie wyobraźni, 8. Zabawy integracyjne "Śniegowa zabawa", "Tańczące koła”Ekspresja ruchowa "Jestem śnieżynką" Doskonalenie sposobu poruszania się 9. Scenka dramowa "Pożar", „"Niebezpieczne zabawy na lodzie” Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 10 Zabawy w parach: "Jestem skałą, rowerkiem, paczką" – ekspresja ruchowa Umiejętność współpracy w parach MARZEC 1 Porozumiewamy się bez słów – zabawy pantomimiczne. Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów 2. Improwizacja słowna "Co mógł pomyśleć bohater bajki...” Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w dialogu, uzasadniania własnego stanowiska, argumentowania, kulturalne słuchanie wypowiedzi innych osób 3. "Język kosmitów" - tworzenie charakterystycznego języka danej rodziny bajkowej, układanie dialogów, tworzenie improwizacji słownych, mimicznych, ruchowych Rozwijanie wyobraźni, aktywizowanie grupy 4. Improwizacje ruchowe – pantomima wg bajki muzycznej "Czerwony Kapturek”, "Piotruś i wilk" umiejętność przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu 5. Przygotowanie przedstawienia pt. Jaś i Małgosia Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym 6. Teatrzyk cieni przy bajce H. Ch. Andersena "Brzydkie kaczątko” umiejętność modulowania głosu odpowiednio do odgrywanej roli Dbanie o kulturę języka ojczystego 7. „Wielkanocym obyczajem”-zabawy dramowe w oparciu o symbole świąteczne: "Idziemy z kogucikiem" – inscenizacja wielkanocna Zdolność współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 8. „Dawno temu...”-Tworzenie własnych zakończeń opowiadań i bajek Wzbogacenie słownictwa czynnego i biernego 9. Improwizacja słowno –ruchowa do tekstu wiersza J. Tuwima „Kaczka dziwaczka” umiejętność właściwego gospodarowania oddechem podczas mówienia KWIECIEŃ 1. Udział w konkursie recytatorskim – zorganizowanie konkursu przedszkolnego: Przełamywanie barier związanych z tremą Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym 2. Zabawy i ćwiczenia usprawniające poprawną wymowę. usprawnianie narządów artykulacyjnych 3. Scenki pantomimiczne - "Postacie z bajek” Przekazywanie myśli w sposób niewerbalny 4. 3. Gry dramatyczne z tekstem.  „Dokończ opowiadanie”, „W lesie”, „W ZOO”, „Na ulicy”, „Pokaż, o czym rozmawialiśmy”. Inscenizowanie opowiadań wymyślonych przez dzieci Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 5. Przygotowania do występu na Dzień Mamy i Taty. poczucie sprawstwa poprzez udział w tworzeniu inscenizacji 6. Zagadki mimiczno – ruchowe „Kim jestem?”, „Na czym gram?”. zdolność do obdarzania uwagą drugiego człowieka rozwijanie wyobraźni i pomysłowości w sferze ruchu 7. Zabawy integracyjne na krzesełkach "Hallo Taxi", "Mały przedszkolak” zdolność do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 8. Taniec z szarfami – improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej Rytmiczne poruszanie się przy muzyce 9. Wywiad z drzewem, zającem, wróblem Układanie dialogów, 10. Zabawy w teatrzyku cieni, teatrzyku kukiełkowym wg tekstów L. Kerna, J. Brzechwy, J. Tuwima i własnych Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów MAJ 1. „Jestem dzisiaj zła jak osa”. Nazywanie i wyrażanie uczuć uświadamianie sobie własnych uczuć 2. Etiuda pantomimiczna "Maski" – odgadywanie nastrojów za pomocą mimiki i gestu rozpoznawanie i nazywanie uczuć 3. "Co by się wydarzyło, gdyby...” – ćw. twórcze, wymyślanie zakończenia do bajek Rozwijanie wyobraźni, aktywizowanie grupy 4. Zabawy paluszkowe "Czapla”Zabawy z chustą animacyjną przy muzyce "Rybacy i rybki", "Wachlowanie" rozwijanie pamięci mechanicznej 5. Ćw. oddechowe, logorytmiczne, artykulacyjne, słuchowe Doskonalenie sprawności językowej, 6. Recytacja wierszy znanych autorów z różną intonacją doskonalenie umiejętności prawidłowego gospodarowania oddechem w czasie recytowania i śpiewania oraz wyrazistego wypowiadania się 7. Etiudy teatralne obrazujące zdarzenie: „Pożar”, przysłowie: „Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka” sprawne poruszanie się, odgrywanie scenek, zachowań 8. Gry dramatyczne z tekstem „Rozmowa przez telefon” Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 9. 2. „Porozumiewamy się bez słów” – zabawy pantomimiczne 3." Na łące", "W parku", "Nad wodą"-scenki dramowe " Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów, słów, dźwięków 10. Ewaluacja – udział w konkursie recytatorskim Przełamywanie barier związanych z tremą Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym CZERWIEC 1. Scenki dramowe "W lesie", "W Zoo", "Na ulicy" Zdolność współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 2. "Wywiad z kotem i psem" - ekspresja słowna zdolność do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 3. "Nad wodą", "Nad łąką" – ekspresja ruchowa przy muzyce z użyciem szarfy, chusty animacyjnej, kolorowych chustek zdolność do obdarzania uwagą drugiego człowieka rozwijanie wyobraźni i pomysłowości w sferze ruchu 4. Zagadki mimiczno -ruchowe Kim jestem?, Na czym gram? Skupienie na zajęciach, uważna obserwacja ruchów, odczytywanie ich 5. „Rozmowy łyżek " - dialogi Rozwijanie wyobraźni, nabywanie pewności siebie, spontaniczne układanie dialogów 6. Zabawa w teatr – swobodna interpretacja tekstów w teatrzyku kukiełkowym, teatrzyku cieni umiejętność przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu, kukiełki 7. · Melodyzacja i rytmizacja tekstów nt lata i wakacji Wydłużanie fazy oddechowej, doskonalenie mowy czynnej 8. Zabawy twórcze z użyciem niekonwencjonalnych przedmiotów: - taniec z balonami – „ jestem ….” – tworzenie przedmiotów z gazety – „ rozmowy łyżek i talerzy „ – „ W kosmosie „ , „ U króla „ Rozwijanie wyobraźni, spełnianie swoich pomysłów, samorealizacja, prezentacja swoich umiejętności Pomocne rekwizyty sprzyjające prowadzeniu koła teatralnego Kostiumy, tkaniny Artykuły papiernicze (np. klej, blok, kolorowy papier, nożyczki). teatrzyk Kukiełki, pacynki. Sprzęt audio – radio BIBLIOGRAFIA 1. „Zabawy twórcze i widowiska lalkowe w wychowaniu przedszkolnym”- B. Stankiewicz, WS i P, Warszawa 1979 r. 2. „Teatrałki czyli teatralne kawałki na różne szkolne okazje”- Kalina Jerzykowska, wyd. LITERATURA, Łódź 2004 r. 3. „Teatr, który leczy”- Anna Bielańska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002 r. 4. „Zabawy dzieci w teatr” – J. Dorman, COMUK, Warszawa 1981r. 5. „Zabawy w teatr” – poradnik klubowy opracowany przez B. Polchowską, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Ostrołęce 1988 r. 6. „Domowe zabawy teatralne”– S. Słysz, WS i P, Warszawa 1977 r. 7. „Zróbmy teatrzyk lalkowy”– A. Misiurska 8. „Edukacja przez dramę”- K. Pankowska 9. „Drama- zabawa i myślenie” –K. Pankowska, COK, Warszawa 1991 r. 10. „Mój mały świat”- J. M. Śnieciński 11. „Inscenizacje zabaw na podstawie literatury dziecięcej”– J. Cybulska, J. Dudzińska, S. Lipina, E. Lipska, WS i P, Warszawa 1991 r. 12. „Teatr lalek. Zagadnienia metodyczne”- H. Jurkowski, H. Ryl, A. Stanowska, COK, Warszawa 1980 r. 13. „Przedszkolaki na scenie, czyli rozbawione przedszkole”- M. Majchrzak, Zakład Wydawnictw i Reklamy „Iwanowski” Płock 1995 r. 14. „Owiń sobie słonia wokół palca, zabawy manualne dla małych dzieci”- G. Falkienberg, Wydawnictwo J& BF Warszawa 15. „Przedstawienia na dzień dobry i na do widzenia” – T. Fiutowska, Wyd. Didasko, Warszawa 1997 r. 16. „Zabawa dla dzieci. Wybór scenariuszy dla dzieci”- Z. Wójcik, Wyd. Didasko, Warszawa 1996 r. 17. „Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży” – B. Way, WS i P, Warszawa 1995 r. 18. Miesięcznik ruchu społeczno- kulturalnego „Inspiracje”, 1989 r. nr 3,4,5, nr 2/ 1991 r. 19. Miesięcznik „Wychowanie w przedszkolu”, nr 1,3 / 1992 r., nr 6/1995 r., 6,9,10/1996., nr 6,7,8/1997 r. 20. Program wychowania przedszkolnego „Moje przedszkole” MAC Edukacja Kielce Poland 2003. 21. „ABC… Program wychowania przedszkolnego XXI wieku, A. Łada – Grodzicka, E. Bełczewska, M. Herde, E. Kwiatkowska, J. Wasilewska, WSiP, Warszawa 2000. 22. „Z bajkami przez cały rok” – B. Schieder, Wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 2005. 23. „Deszczowy król” – teatrzyki dziecięce – D. Gellner, WS i P, Warszawa 1997. 24. „Teatr Marzeń” – inscenizacje dla dzieci – L. Bajkowska, Prószyński i Spółka, Warszawa 1988. 25. „Dziecięce teatrzyki” – K. Komińska – Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD, Poznań 2005. 26. „Zabawa w teatr” – Z. Wójcik, cz. 1, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2002. 19 27. „Zabawa w teatr” – Z. Wójcik, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2002. 28. „Zabwa z klasyką” – muzyka i ćwiczenia dla dzieci, - K. Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD – Śpiewające Brzdące, Poznań 2008. 29. „Taniec” – muzyka i ćwiczenia dla dzieci – K. Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD, Poznań 2006. Załącznik nr 1 Scenariusze: SCENARIUSZ nr 1 Grupa: przedszkolna Temat kompleksowy: Taki nastrój jest w teatrze, że zachwycam się gdy patrzę. Temat dnia :Poznajemy teatr. Cele ogólne: - Poznanie wybranych form teatralnych; teatr żywego aktora, teatr lalek, teatr cieni, paluszkowy – pacynki i kukiełki, pantomima. - Kształtowanie nawyków właściwego zachowania się w teatrze. - Ekspresyjne wyrażanie swoich przeżyć i uczuć. - Kształcenie słuchu fonematycznego – podział wyrazów na sylaby, wyodrębnienie głoski w nagłosie i wygłosie. - Estetyczne i twórcze wykonanie pracy plastycznej. - Rozwijanie wyobraźni dziecięcej, oraz inspirowanie ich do wyrażania treści w formie ekspresji ruchowej. - Rozwijanie zainteresowań dzieci treściami przekazywanymi przez wiersz, piosenkę czy bajkę. - Ćwiczenie pamięci i dykcji. Cele operacyjne: Dziecko: - zna pojęcia : ,, aktor, kurtyna, widz, scena, kukiełka, pacynka, teatr”, - ekspresyjnie wyraża swoje uczucia i przeżycia, odgrywając role, - potrafi odpowiednio zachować się w teatrze, - zna treść piosenki ,, Magiczne miejsce”, umie zaśpiewać refren piosenki, - potrafi podzielić wyraz ,, teatr” i ,,aktor’’ na sylaby , wyróżnić głoskę w wygłosie i nagłosie, Metody pracy: - drama - poszukujące – rozmowa, samodzielne doświadczenia, zadania otwarte - ekspresywne – społeczne porozumienie, zadania inspirujące, praca w zespole - praktyczne działanie Formy pracy: - z całą grupą, indywidualnie i zespołowo. Środki dydaktyczne: - ilustracja przedstawiająca teatr, magnetofon, płyta, kukiełka, pacynka, teatr cieni, maski, drabina, miska, garnek, pogrzebacz, rękawiczki, naklejki, duża tkanina, wycinanki. Przebieg zajęcia: 1. Powitanie dzieci piosenką pt: ,, Magiczne miejsce’’ – rozmowa na temat poruszony w utworze. Zagadka naprowadzająca: Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczysz scenę, kurtynę ? Krzesła tam stoją rząd za rzędem, a ja tam bajkę oglądać będę. ( teatr) Wyjaśnienie pojęć: teatr, pacynka, kukiełka, teatr cieni, pantomima, maski i czapki do przebrania. Wyjaśnianie dzieciom niezrozumiałych słów i pokaz elementów o których jest mowa. Nawiązanie do wspólnych wyjazdów do teatru, sposobu zachowania się w tym miejscu. Nawiązanie do doświadczeń dzieci. 2. Słuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela pt: ,, Po co jest teatr?” Joanny Kulmowej. Po co jest teatr? Ta drabina to schody do nieba, A ta miska nad schodami to księżyc. Tamten miecz to zwykły pogrzebacz, A z garnków są chełmy rycerzy, Ale kto w te czary nie wierzy? To jest teatr. A teatr jest po to, żeby wszystko było inne niż dotąd. Rozmowa na temat przesłania wiersza: teatr jest magicznym miejscem, tam się wszystko może zmienić, jest bardzo ciekawy, rozmaity.... 3. Pokaz wyrazu: teatr i aktor ( globalne czytanie), podział wyrazu na sylaby, wyróżnienie głoski w nagłosie i wygłosie. 4. Zabawa integracyjna ,,Teatr jednego aktora czyli zagadki pantomimiczne’. Nauczyciel proponuje dzieciom; obejrzymy przedstawienie. Wystąpią w nim aktorzy, pojedynczo bo jest to teatr jednego aktora. Tu jest widownia .Proszę wygodnie usiąść. Bawimy się w teatr bez słów. Jako pierwsza wystąpię ja, jestem aktorem i w swoim występie chcę wam coś przekazać. Patrzcie uważnie..(,, pani wchodzi do domu”: stawia torbę, odpina płaszcz, zdejmuje i wiesza go, wchodzi do łazienki, myje ręce) kto już wie co przedstawiłam? Kto chce wystąpić w następnej scenie? O, mamy już pierwszego aktora do naszego teatru.. Patrzmy uważnie. Musimy się dowiedzieć co nasz aktor chce nam przekazać. Chętne dzieci- aktorzy pokazują kolejno scenki, a dzieci- widzowie z uwagą śledzą, co aktor chciał im przekazać. 5. Zabawa pantomimiczna rozwijająca wyobraźnię ,, Pokaż co umiesz!” Dzieci stoją w dwóch rzędach naprzeciw siebie. Na sygnał nauczyciela dzieci z jednego rzędu robią miny wyrażające różne uczucia, np: ból, złość, strach, radość. Zadaniem drugiego rzędu jest odgadnąć emocje wyrażane mimiką. Po zabawie nauczyciel zadaje pytanie: jakie umiejętności musi zdobyć aktor aby dobrze odgrywał swoje role i był zrozumiany przez publiczność. ( musza odpowiedzieć , że pamięć w innym razie należy je naprowadzić na odpowiedź) 6. Ćwiczymy pamięć i dykcję, czyli ważne cechy aktora. ( n – l wyjaśnia pojęcia) - Na wysokiej górze rośnie drzewo duże. A nazywa ono się apli – papli – blite – blau. A kto tego nie wypowie w kącie będzie stał. - Ciocia Klocia przyniosła łakocie. - Deszcz dzwoni o szyby. 7. Zabawa w ,,Teatr rąk”. Dzieci biorą rękawiczki i przyklejają na nich oczy, nos, usta itp. Po przygotowaniu pacynki zaczyna się przedstawienie. Kilkoro dzieci zakłada na dłonie rękawiczki i chowa się za parawan. Zza materiału widać tylko dłonie. Nauczyciel prosi by pomachały na powitanie, okazały radość, smutek, zdenerwowanie, żeby dłonie próbowały porozmawiać ze sobą bez słów ( dzieci za parawanem zmieniają się, można dołączyć muzykę, tworząc układ choreograficzny na powitanie lub pożegnanie). 8. Podsumowanie zajęć , powtórzenie podstawowych pojęć, podziękowanie za miłą zabawę. Zaśpiewanie piosenki z pacynkami na rękach Scenariusz nr 2. Zabawy w teatr. Cele ogólne: Rozwijanie umiejętności przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu Rozwijanie aktywności twórczej w zakresie słowa mówionego Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym Rozwijanie własnych możliwości fizycznych Cele szczegółowe: Wyrażanie własnych odczuć i wzruszeń oraz dzielenia się nimi, a także rozwijania wrażliwości rozwijanie uczuciowości, wspomaganie dojrzewania i afirmację samego siebie (kształtowanie wrażliwości własnej i innych) ułatwianie przystosowania społecznego, relacji międzyludzkich, a także eliminowanie egocentryzmu Formy: zabawy naśladowcze, zabawy tematyczne, zabawy z elementami dramy i pantomimy, inscenizowanie ruchem wierszy, piosenek, bajek, opowiadań, baśni, Metody słowne: swobodna rozmowa, dialog, opis, pogadanka, słuchanie czytanych baśni, legend, bajek, opowiadanie treści utworów. Przebieg: 1. Zabawa na powitanie „Miło mi cię widzieć” – ćwiczenie ostrożności, utrwalanie dobrych manier, nawyków. 2. Zabawa integracyjna „Nastroje” – uwrażliwienie na nastroje innych ludzi: radość, smutek, zmęczenie, ciekawość, zdziwienie, próba odczytania emocji z twarzy rówieśników. 3. Teatr żywego aktora, treść przedstawiona przez nauczycielkę wcielającą się w aktora: dzieci obserwują ruchy ciała, mimikę twarzy i gesty, kostium, dowiadują się, co to jest scena, jak ważna jest muzyka, w tle piosenka „Magiczne miejsce” 4. Zabawa ruchowo – naśladowcza „Jestem aktorem w krainie emocji” - Naśladujemy zachowanie aktora na scenie: ruch całego ciała, gesty i mimika twarzy, sposób wypowiadania roli, posługiwania się rekwizytami, śpiew i taniec na podstawie opowieści ruchowej. 5. Piosenka „Marsz przedszkolaków” – ćwiczenie pamięci, wyzwalanie radosnego nastroju. 6. Zabawa dydaktyczna „Magia rekwizytów” - dostarczanie akcesoriów, materiałów i narzędzi oraz wskazywanie na różne możliwości ich wykorzystania w zabawie teatralnej. 7. Zabawa słowna „Intonacje” – powtarzanie przez dzieci jednego zdania wcielając się w różne role (np. królewny, mówcy, krasnoludka, żołnierza, smoka itp..) – zwrócenie uwagi na głos i mimikę. 8. Zabawa ruchowa „Zaczarowane postacie” – odgrywanie roli na umówiony znak (np. nauczyciel, drwal, tancerz, niedźwiedź, piosenkarka) – próba wcielenia się w daną postać wykorzystując charakterystyczne cechy zachowania, pozę. 9. Słuchanie opowiadania pt. „Goście w lesie” – kształtujemy umiejętność uważnego słuchania. 10. „Mały teatrzyk” - Rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego w zespole dziecięcym. 11. Zabawa ruchowa „Stop!” – reagowanie na umówiony sygnał 12. Piosenka z pokazywaniem „Śmieszne grzybki” – utrwalenie układu choreograficznego 13. Improwizacje (zabawy naśladowcze i tematyczne) - podejmowanie z własnej inicjatywy zabawy w teatr, dobieranie dla siebie odpowiedniej roli - odtwarzanie własnymi słowami i za pomocą gestu i ruchu zachowań postaci z oglądanych przedstawień teatralnych i utworów literackich; inscenizowanie ruchem krótkich utworów. Scenariusz nr 3. Temat: „Mały teatr” – odgrywanie scenek dramowych. Cele: nabywanie umiejętności modulowania głosu odpowiednio do odgrywanej roli rozwijanie umiejętności właściwego gospodarowania oddechem podczas mówienia kształtowanie zdolności do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek Pomoce: magnetofon płyta z muzyką „Muzyka z różnych stron świata” parawan Przebieg zajęć: 1. „Ukłony” – powitania. Dzieci spacerują po sali. Na przerwę w muzyce kłaniają się sobie nawzajem w wymyślony przez siebie sposób. następnie stojąc w kręgu, kolejno składają ukłony. 2. „Powiedz to…” – zabawy głosem. Nauczyciel proponuje dzieciom prosty tekst, np. „wlazł kotek na płotek”. Zadaniem dzieci jest wypowiadanie go: ze złością z radością ze smutkiem ze zdziwieniem ze znudzeniem 3. „Śmiejemy się” – zabawa przy muzyce. Dzieci tańczą w rytm muzyki; na przerwę w muzyce śmieją się, jak: panie: ha, ha, ha! panowie: ho, ho, ho! dzieci: hi, hi, hi! według własnej inwencji 4. „Kto to mówi?” – zabawy głosem. Dzieci siedzą w kręgu i wtulają głowę w kolana. Dotknięte przez nauczycielkę dziecko mówi kilka słów zmieniając głos. Dzieci podnoszą głowy i próbują zgadnąć, kto przemawiał. 5. „Aktorzy na scenie” – odgrywanie scenek dramowych. Dzieci dobierają się parami; każda para losuje scenkę. Dzieci naradzają się i przedstawiają scenki: mama z upartym dzieckiem w sklepie kierowca i dziecko, które wybiegło na jezdnię na czerwonym świetle lekarz i pacjent smutny król i jego błazen dwie damy u fryzjera astronauta i ufoludek dwa liście leżące pod drzewem mama i dziecko – niejadek gadająca papuga i jej właściciel śpiący niedźwiedź i przeszkadzająca mu kukułka 6. „Wiersz na do widzenia” – pożegnanie. Dzieci stojąc w kręgu trzymają się za ręce i recytują wiersz: Bywa, że czasem ciężko jest, brakuje nawet moich łez, jednak wtedy nie jestem sam, bo przyjaciół w teatrze mam! Scenariusz nr 4. Temat: „Miesiące kupują buty” – zapoznanie z utworem T. Fiutowskiej. Cele: kształcenie zdolności do skupiania się na wykonywanym zadaniu rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie rozbudzanie poczucia sprawstwa poprzez udział w tworzeniu inscenizacji Pomoce: tekst inscenizacji „Miesiące kupują buty” T. Fiutowskiej magnetofon szarfy w kolorach symbolizujących pory roku fragmenty utworów „Wiosna”, „Lato”, „Jesień”, „Zima” A. Vivaldiego emblematy z symbolami charakterystycznymi dla każdego miesiąca Przebieg zajęć: 1. „Powiedz wszystkim cześć” – powitanie. Dzieci spacerują po sali; na przerwę w muzyce starają się przywitać z jak największą liczbą koleżanek i kolegów przez uścisk dłoni. 2. „Miesiące kupują buty” – prezentacja tekstu i analiza treści. Nauczycielka czyta dzieciom tekst i zadaje pytania: - kto występuje w tekście? - ile było miesięcy? - czym Zapraszamy wszystkie dzieci w wieku 3-10 lat na cykl Bajkowych Poranków Teatralnych, w ramach którego prezentujemy najciekawsze spektakli trójmiejskich (i nie tylko) teatrzyków dla dzieci. W programie również okazjonalne premiery Sopockiego Teatru Muzycznego Baabus Musicalis, który rezyduje w naszym teatrze. Pchła Szachrajka w Sopocie – 2 i 3.05 Katalog Grażyna Puziak-PerczyńskaSztuka, KonspektyKonspekt zajęć teatralnych dla uczniów klas I-III Konspekt zajęć teatralnych dla uczniów klas I - III Cele: - pobudzanie wrażliwości słuchowej, - wdrażanie do koncentracji uwagi, - kształtowanie ciekawości poznawczej, - rozwijanie zdolności analizy i płynności myślenia, - rozwijanie umiejętności wczuwania się w sytuację i przeżycia drugiej osoby, - integracja grupy - stymulowanie wrażliwości na bodźce zmysłowe, - przekazanie podstawowych informacji dotyczących uczuć, - wyrażanie uczuć gestem, mimiką. Czas trwania: 90 min. Przebieg zajęć: Piosenka powitalna: "Podaj proszę swoje dłonie i uśmiechnij się{ chi, chi} teraz powiedz swoje imię zabawimy się" {dzieci stoją w kole, trzymając się za ręce śpiewają słowa piosenki, w odpowiednim momencie następuje prezentacja imion w sposób wcześniej ustalony np. głośno, z podskokiem, z ulubionym gestem... 1. Powitanie grupy: - "Polecenia przy muzyce" (Gra muzyka. W chwilach, gdy milknie padają polecenia wykonania krótkich działań w ruchu np. uścisnąć jak najwięcej rąk, przywitać się głowami, zgrupować się wg koloru oczu itp. - "Zoom" (Uczestnicy stoją w kręgu, prowadzący wyciąga rękę do przodu z zaciśniętą pięścią i uniesionym kciukiem do góry i mówi "zomm". Wyjaśnia, że gest ten należy powtórzyć po nim. Gdy wszyscy kolejno powtórzą, pada propozycja dwukrotnego przyśpieszenia tempa, następnie czterokrotnego. Ostatnia próba jest wykonywana najszybciej, jak tylko potrafimy. 2. Zabawy na dobry początek: - "Przekazywanie pacynki" Dzieci w kręgu przekazują sobie pacynkę, mówiąc koledze siedzącemu obok coś miłego, zaczynając od słów: - podoba mi się u ciebie... - bardzo lubię, gdy ty... - zauważyłem u ciebie... - cieszę się, gdy ty... - "Kostka" Uczniowie w sposób dowolny tańczą. Kiedy muzyka zostaje przerwana, prowadząca podnosi do góry kostkę, pokazując ilość oczek na wybranej ściance. Zadaniem uczestników jest połączyć się w grupy liczące tyle osób ile oczek jest na kostce. Po utworzeniu się grup padają polecenia, po których dzieci tańczą wykonując zadanie. Następnie następuje powrót do swobodnego tańca. Przykłady poleceń: - witamy się w grupie bardzo serdecznie, - łapiemy jak najwięcej dzieci za kolana, - przedstawiamy się innym bardzo wesoło, - na ucho mówimy osobom z grupy komplement. - "Wizytówka" Każdy uczestnik odrysowuje swoją dłoń na kartce papieru i na każdym z 5 palców ma napisać tylko swoje pozytywne cechy. Prowadzący przykleja prace na dużym arkuszu papieru. 3. Zajęcia główne: * "Prezentacja uczuć mimiką i gestem" Symbolika kart: 2 - zadowolenie 6 - rozczarowanie 10 - nadzieja 3 - wstyd 7 - samotność Walet - szczęście 4 - obojętność 8 - smutek Dama - radość 5 - strach 9 - złość As - miłość Siedzimy w kole. Każdy otrzymuje po 2 karty. Wartość kart jest znana tylko osobom, które je mają. Jedna osoba (ochotnik) przedstawia na środku gestem, mimiką wybraną przez siebie wartość karty. Po prezentacji oddaje ją prowadzącemu i siada na miejsce. Pozostali uczestnicy stwierdzają jakie uczucie zostało zaprezentowane i jeśli mają kartę z tą wartością, kładą zakrytą na kolanie, nic nie mówiąc. Prowadzący podchodzi do tych osób i sprawdza: jeśli dziecko zgadło, karta zostanie zabrana, w przeciwnym wypadku dostaje dodatkową kartę tzw. karniaka. Zabawa dobiega końca, jeśli większa część dzieci pozbędzie się kart. * "Tworzenie list uczuć ludzkich" Uczestnicy podzieleni są na grupy 4-osobowe. Każda z grup dostaje kolorowe ilustracje z gazet przedstawiających ludzi wyrażających pewne uczucia. Zadaniem grupy jest nazywanie i zapisanie jak największej liczby uczuć wyrażonych przez ludzi z ilustracji. - Wspólne tworzenie listy uczuć na arkuszu papieru: LĘK- panika, obawa, niepokój, lęk, przerażenie ZŁOŚĆ- wściekłość, rozdrażnienie, niechęć, obraza, bunt, nienawiść, złośliwość. BÓL- porażka, rozpacz, przygnębienie, zranienie RADOŚĆ- życzliwość, lubienie, ochota, nadzieja, szczęście, miłość, nadzieja, serdeczność. - Taniec integracyjny przy muzyce: "Samolot" Właściwie dobrana gestykulacja rąk - przekręcamy kluczyk prawą ręką 2x - przekręcamy kluczyk lewą ręką 2x - zapinamy pasy (ręce krzyżujemy na klatce) - wyglądamy przez okno po lewej i prawej stronie - lot w przestworzach (ręce rozpostarte) - wpadamy w turbulencję tzw. młynek - lądowanie, hamowanie - "Pomniki" Zespól zostaje podzielony na kilkuosobowe grupy. Przedstawiciele każdej grupy otrzymują zdjęcie z gazety. Zadaniem zespołu jest zaprezentowanie zbliżonej sytuacji ze zdjęcia na podstawie słownego opisu przedstawiciela. Pozostałe zespoły oceniają wykonanie zadania. - Praca ze scenariuszem inscenizacji pt. "Czerwone kapturki" Systematyczne budowanie poszczególnych scen spektaklu z udziałem dzieci obsadzonych w poszczególnych rolach. 4. Zakończenie zajęć: - Taniec integracyjny "Tzadik Katamar" - Wskazanie emocji, która została rozbudzona podczas zajęć: RADOŚĆ SMUTEK ZDZIWIENIE GNIEW - Piosenka pożegnalna- "Zajęcia skończone i chce nam się jeść, do domu idziemy adje, baj, baj, cześć!" Opracowanie: Grażyna Puziak - Perczyńska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. ^{Kopciuszek - scenariusz przedstawienia teatralnego. Był sobie raz pewien wdowiec. Miał córkę - śliczną i pracowitą dziewczynę. Ojciec i córka kochali się bardzo. Aż nadszedł czas, gdy wdowiec ożenił się po raz drugi. Jego nowa żona miała dwie córki- kłótliwe i kapryśne panny.} Ponieważ najbliższą memu sercu metodą aktywizacyjną dzieciaki jest drama i ogólnie wykorzystywanie teatralnych technik w edukacji, zatem dziś będą propozycje zabaw teatralnych z dziećmi. Poniżej prezentuje kilka ciekawych propozycji, aby zachęcić innych wychowawców do odważnego stawiania kroków w tym obszarze. Uczestnicy zabawy siedzą lub stoją w kole. Animator trzyma w ręce jakiś przedmiot, np. kwiatka. Zadaniem dzieci jest podawanie sobie tego przedmiotu z rąk do rąk zachowując się odpowiednio do sytuacji o której mówi animator, np. ta rzecz brzydko pachnie, ta rzecz jest bardzo ciężka/gorąca/kłująca itp. Animator trzyma krótki sznurek (ok. 20 cm) i prosi dzieci aby wczuły się tak jakby były tym sznurkiem, np. kiedy animator nim potrząsa – dzieci się trzęsą, kiedy sznurek wypada z ręki – dzieci padają na ziemię, kiedy animator sznurek podrzuca – dzieci podskakują do góry itp. Animator mówi dzieciom, że ma różne czarodziejskie mikstury i pyta się dzieci czy mają ochotę sprawdzić ich działanie. Każde dziecko udaje, że trzyma w ręce buteleczkę z magicznym płynem, na znak animatora wszyscy wykonują ruch naśladujący wypicie płynu, a następnie animator mówi jaką magiczną właściwość posiada „wypita” mikstura, a zadaniem dzieci jest przedstawić adekwatne do tego reakcje, np. mikstura miłości, eliksir młodości (zamieniają się w bobasy), zamienianie w ropuchę, mikstura na sen, eliksir śmiechu itp. Dzieci stoją w jednym rzędzie, animator chodzi przed nimi trzymając w ręce ramę obrazu. Animator wczuwa się w rolę przewodnika muzeum, który opowiada o zbiorach muzealnych obrazów. Kiedy opisuje jakiś obraz przystawia ramkę do twarzy wybranego dziecka, którego zadaniem jest przedstawić za pomocą mimiki twarzy tytułową postać, o której mówi animator, np. „Dzielny żołnierz”, „Zawstydzona dama”, „Zły pirat”, „Przerażony chłopiec”, „Wściekły chłopiec” itp. Animator dzieli dzieci na trzy drużyny i każda z nich zajmuje odpowiednie miejsce w sali – dwie na różnych końcach i jedna drużyna pośrodku. Zadaniem pierwszej drużyny jest przekazać komunikat drużynie na drugim końcu sali, a zadaniem grupy pośrodku jest utrudnienie przekazu tego komunikatu. Zabawa jest na czas (1 minuta) – jeżeli uda się przekazać komunikat wygrywają drużyny po obu końcach, jeżeli się nie uda – wygrywają Ci którzy pełnili rolę zakłócaczy. Balonik – zabawa oddechowa Animator rękami naśladuje gest nadmuchiwanego balonika, a zadaniem dzieci jest stopniowe nabieranie powietrza, a następnie przy długiej wymowie głoski „s” powolne wypuszczanie powietrza. Piesek – zabawa oddechowa Dzieci stoją w kole z wyciągniętym językiem dotykającym brody, następnie szybkim oddechem naśladują dyszącego pieska. Animator mówi dzieciom, że za chwilę będą się wczuwać w różne emocje (np. zmęczenie, złość, obrzydzenie, smutek) lub role (np. krasnoludek, myszka, olbrzym) wypowiadając konkretne zdanie, np. „ryby mają łuski”. Uczestnicy siedzą w kole, wybrana osoba przykłada obie ręce zasłaniając twarz, następnie opuszcza je na dół zostawiając na swojej twarzy jakąś minę/grymas, następnie ponownie przykłada ręce do twarzy przeciągając je w dół (tak jakby zsuwała maskę) i wykonuje gest rzucenia maski w kierunki innej osoby. Wybrana osoba zakłada niewidzialną maskę, przybiera minę pokazaną wcześniej przez kolegę/koleżankę, a następnie po ściągnięciu wymyśla swój grymas, ściąga tę maskę i wysyła do innej osoby. Dzieci poruszają się po sali szybkim krokiem w rytm muzyki. Kiedy muzyka się zatrzyma animator podaje dzieciom temat który muszą przedstawić w formie stop-klatki (bezruchu). Przykładowe tematy: „Super bohaterzy”, „Na farmie”, „Zoo”, „W kuchni” itp. Animator dzieli dzieci na dwie grupy. Ćwiczenie polega na tym, aby przy pomocy ciała, tworząc razem jedność w sytuacji stop-klatki przedstawili temat podany przez nauczyciela, np. słoń, statek piracki itp. Animator wskazuje wybraną osobę, która ma wejść na scenę i stanąć w wybranej pozie przedstawiającej jakieś emocje. Następnie kolejno dołączają do niej inne osoby, które próbują znaleźć sobie miejsce w przedstawionym obrazie i ustawiają się bezruchu tak aby wnieść do niego jakiś nowy element. Zabawa w parach – jedna osoba z pary jest rzeźbiarzem, a druga materiałem, z którego powstaje rzeźba (materiał poddaje się ruchom rzeźbiarza). Zadaniem rzeźbiarza jest ułożenie rzeźby w wybrany sposób, a następnie nadanie jej tytułu. Ministerstwo głupich kroków Animator wskazuje dziecko, które musi wymyślić dziwny sposób w jaki będzie się poruszać. Następnie wszystkie dzieci naśladują wymyślony krok, potem animator wybiera inną osobę. Dzieci w parach stoją naprzeciwko siebie – jedno z nich jest lustrem, które musi naśladować ruchy osoby stojącej przed nim. Potem następuje zamiana ról. ^{Znajdziemy tu również scenariusze teatrzyków, oparte na motywach popularnych bajek, m.in.: „Jasia i Małgosi” czy „Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków”. Prosty język i krótkie dialogi stwarzają możliwość przyswojenia tekstu zarówno dzieciom w starszych grupach przedszkolnych, jak i w nauczaniu wczesnoszkolnym.} Kupujesz przez Internet? Znudziło Ci się bieganie do banku/na pocztę, by zrobić przelew? Zobacz... Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Wiosna, lato, jesień, zima Wierszyki dydaktyki to seria książeczek z utworami rymowanymi połączonymi w bloki niezastąpione:przy wprowadzaniu w temat zajęćdla podsumowania lekcjido inscenizacjipodczas tworzenia scenariuszy klasowych i szkolnych uroczystościna tematyczne konkursy ukazały s Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Boże Narodzenie Wierszyki dydaktyki to seria książeczek z utworami rymowanymi połączonymi w bloki niezastąpione:przy wprowadzaniu w temat zajęćdla podsumowania lekcjido inscenizacjipodczas tworzenia scenariuszy klasowych i szkolnych uroczystościna tematyczne konkursy ukazały s Aleksandra MarcinkowskaTeatr młodego aktora Obecna książka Teatr młodego aktora zawiera scenariusze przedstawień o różnej tematyce, które zostały napisane przez autorkę dla prowadzonego przez nią szkolnego teatru i zdobyły uznanie młodzieży i nauczycieli. Marzena KwietniewskaPani na opak. Scenariusze przedstawień szkolnych Książka ta zawiera 15 miniatur scenicznych wiążących się z życiem szkoły. Przeznaczona jest dla małych aktorów –uczniów wszystkich klas szkoły podstawowej. Nauczycielom i wychowawcom prowadzącym zespoły szkolne i przygotowującym uroczystości pomoże wzbogacić repertuar okolicznościowych występó Elwira DrzałOżywić słowo. Inscenizacje w nauczaniu zintegrowanym Inscenizacje zawarte w tym zbiorku przeznaczone są dla uczniów i nauczycieli nauczania zintegrowanego oraz dla dzieci w wieku przedszkolnym. Książka zawiera inscenizacje, wierszyki oraz piosenki, które można wykorzystać na różnych etapach realizacji treści programowych. Przykładowe inscenizacje to: Wojciech ŚliwerskiAndrzejki Troska o zapewnienie sobie powodzenia i szczęścia towarzyszyła wszystkim ludom przez wieki i stąd w ich życiu liczne były wróżby, magiczne zabiegi i zaklęcia. Późną jesienią, gdy dni stawały się coraz krótsze, a wieczory dłuższe, rozpoczynała się na wsi pora kojarzenia małżeństw. Następował wówczas Marzena KwietniewskaPani na opak. Miniatury sceniczne Książka ta zawiera 15 miniatur scenicznych wiążących się z życiem szkoły. Przeznaczona jest dla małych aktorów –uczniów wszystkich klas szkoły podstawowej. Nauczycielom i wychowawcom prowadzącym zespoły szkolne i przygotowującym uroczystości pomoże wzbogacić repertuar okolicznościowych występó Renata ZającSkąd się wzięły pisanki? Nowy tytuł do (tworzącej się) serii scenariuszy dla teatrzyków i przedstawień, w których występują dzieci. Tu grupka kurczaków postanawia dowiedzieć się "skąd się wzięły pisanki". Co to jest tradycja, dlaczego jajko stało się symbolem Wielkanocy - to pytania, na które bohaterowie znajdują Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Świat przyrody W przedszkolu czy w szkole tyle się dzieje - akademie, przedstawienia, rozmaite uroczystości. Świat przyrody jest bliski dzieciom. To chętnie wybierany przez nauczycieli motyw szkolnych przedstawień...Proponujemy pomysłowe, klimatyczne i zabawne wierszyki dydaktyki o tematyce związanej ze światem pr Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Rodzinne święta W przedszkolu czy w szkole tyle się dzieje - akademie, przedstawienia, rozmaite uroczystości. Święta rodzinne znajdują swoje odbicie również w życiu szkoły... Jest tyle ważnych okazji i pięknych momentów, którymi możemy się cieszyć także w szkole!Na te wszystkie szczególne chwile proponujemy wzrusza Agnieszka KuszaScenariusze przedstawień teatralnych dla dzieci Scenariusze przedstawień szkolnych dla dzieci przeznaczone są dla dzieci-uczniów szkoły podstawowej. Te udramatyzowane bajki pełnią nie tylko funkcję dydaktyczną, ale również terapeutyczną. W ramach terapii poprzez dramat oraz bajkoterapię pozwalają dziecku na uświadomienie sobie przyczyn i skutków Wanda ChotomskaLegendy polskie na scenę Bazyliszek, Smok Wawelski, Wars i Sawa - te postacie z polskich legend zna każdy. W swoich sztukach teatralnych Wanda Chotomska dodaje im nieco rumieńców i współczesnego wizerunku. Dzięki piosenkom legendy zapadną w pamięć każdemu - widzowi i młodemu aktorowi ze szkolnego teatrzyku. Szanowni Rodzice i Opiekunowie! Drogie Dzieci! Serdecznie dziękujemy za zainteresowanie naszymi działaniami edukacyjnymi. Ogromne zainteresowanie programem "Uczymy się Teatru" w 2012 r., jeszcze bardziej zmotywowało nas do wytężonej pracy i opracowania jeszcze bardziej różnorodnej oferty w tym roku. Zapraszamy do udziału w drugim sezonie zajęć teatralnych. Chciałabyś zabrać swojego malca do teatru, ale brak Ci czasu? Podpowiemy, jak przenieść teatr... do własnego domu! Teatr to dla dziecka źródło niezapomnianych przeżyć i bardzo rozwijająca rozrywka, dlatego warto zabierać je tam jak najczęściej. Przeczytaj także: Pierwszy raz w teatrze Warto także zorganizować teatr w domu. Jeśli zaproponujesz dziecku samodzielne przygotowanie przedstawienia, wzięcie w nim udziału albo przemienienie się w ulubioną postać z bajki, sprawisz mu ogromną radość! Domowy teatrzyk kukiełkowy Najprościej zbudować scenę z pustego, dużego kartonu np. po telewizorze albo po lodówce. - Wytnij tylną ścianę pudła – tam będą siedzieć dzieci-animatorzy kukiełek. - Z przodu zrób prostokątny otwór, który posłuży za scenę. - Ozdabianie całości (przy pomocy kredek, farb lub flamastrów) pozostaw dzieciom, na pewno będą tym zachwycone! - Z kawałków materiału przygotuj kurtynę. Doczep ją i podwiaż po bokach sceny. Dzieci do głównych ról w przedstawieniu mogą wybrać ulubione pluszaki albo inne zabawki. Uwieńczeniem dzieła powinno być zaproszenie na spektakl całej rodziny. Śmiechom i radości z pewnością nie będzie końca! Teatr cieni Aby wyczarować na ścianie bajkowe postacie, wystarczy latarka i... dużo wyobraźni! - Usiądźcie z maluszkiem przed ścianą, najlepiej białą, i zbliżając dłonie do źródła światła, układajcie palce w różne kształty. - Eksperymentujcie – używajcie do zabawy raz jednej ręki, raz obu, wymyślajcie, jak stworzyć węża, a jak pieska. Niech Wasze "zwierzątka" rozmawiają ze sobą, możecie też przygotować krótką historyjkę o ich przygodach i „wystawić” takie przedstawienie przed domową publicznością. Przeczytaj także dlaczego warto rozwijać wyobraźnię u dziecka. Obejrzyj niesamowity FILM o teatrze cieni. Przebieranki Zaproponuj dziecku wcielenie się w wybraną przez nie postać – może to być np. sprzedawczyni w sklepie, Superman, kosmonauta albo ulubione zwierzątko malca. Aby przemiana była jak najbardziej prawdziwa, przygotujcie odpowiednie rekwizyty: Twoją starą, nieużywaną torbę przemieńcie w torbę listonosza, z pudełka po butach wyczarujcie skrzynię biegów w ciężarówce, a wielka futrzana czapka dziadka niech udaje hełm kosmonauty. Przekonasz się, że zabawa będzie przednia i... bardzo długa! Przeczytaj także jak zorganizować domowe muzeum Pomysły na zabawy zostały zaczerpnięte ze zbioru "365 dni z kochanym maleństwem – zabawa i poznawanie świata z dziećmi od noworodka do dwulatka", Sheila Ellison, Susan Ferdinandi, wyd. Warszawa 2002 Może być muszka. Będziesz mi tańczyła przez cały dzień. ŻABA: I śpiewała: „Kum, kum, kum, rech, rech, rech, głupi bocian wczoraj zdechł”. CALINECZKA: Co za głupia piosenka! ROPUCH: I będziesz mnie drapała po plecach. CALINECZKA: Brr! Przecież ty jesteś wstrętnym ropuchem! A jakie masz oczy, chyba trochę wyłupiaste!

poniedziałek do sobota 1270857600 Klub Myszki Norki funkcjonujący w ramach Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” ogłasza Ogólnopolski Konkurs dla Dzieci i Młodzieży na Scenariusz Teatralny „Przygody Myszki Norki” w terminie r. Przewodnicząca Jury: Małgorzata celem konkursu jest:• rozwijanie wyobraźni, kreatywnego myślenia,• wpływanie poprzez sztukę na emocje dzieci i konkursu I. Do udziału w konkursie zapraszamy dzieci i młodzież w wieku 6-12 lat. Przyjmujemy zgłoszenia indywidualne oraz grupowe (przedszkola, szkoły, placówki oświatowo-wychowawcze itp.).Konkurs obejmuje trzy etapy:1. – nadsyłanie do – wyłonienie przez jury trzech zwycięzców z każdej kategorii wiekowej. Jury może, również przyznać Wręczenie nagród Warunki konkursu:1. Scenariusz powinien zawierać nie mniej niż 3 strony A4, a nie więcej niż 15 stron, czcionką 12, Times New Roman (dzieci mogą poprosić rodziców o pomoc w przepisywaniu).2. Scenariusz ma przedstawiać przygody Myszki Norki np. wyprawa w góry, podróż dookoła świata i Scenariusz może stanowić całość lub składać się z kilku połączonych ze sobą Scenariusz, oprócz scenek, powinien zawierać didaskalia czyli opis miejsca, zdarzeń Podpisane prace wraz z wypełnioną ankietą należy przesłać na adres:Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” ul. Łomiańska 5 01-685 Warszawa z dopiskiem: „Przygody Myszki Norki”,lub wysłać na adres mailowy: myszkanorka@ dopiskiem w temacie: „Przygody Myszki Norki”.6. Jury oceni prace, które do r. dotrą do siedziby Fundacji, lub na adres mailowy Klubu Myszki Norki. 7. Prace będą oceniane w dwóch kategoriach wiekowych:• od 6 do 8 lat• od 9 do 12 lat8. Najmłodsze dzieci mogą poprosić rodziców, opiekunów o pomoc w Najbardziej oryginalne pomysły będą najwyżej punktowane przez Nadesłanie pracy na konkurs traktowane jest jako wyrażenie zgody na przetwarzanie danych autora w celach związanych z konkursem oraz równoważne z przekazaniem praw autorskich Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”.IV. Nagrodzone zostaną trzy scenariusze z każdej kategorii oraz prace Scenariusze z pierwszych miejsc zostaną zrealizowane na scenie. O czasie i miejscu zrealizowania autorzy scenariuszy zostaną powiadomieni przez jury. Realizacja nie nastąpi bezpośrednio po rozstrzygnięciu Nagrodami będą książki podpisane przez Przewodniczącą Jury oraz cenne upominki Informacja o wynikach konkursu pojawi się na stronie internetowej Klubu Myszki Norki: Dodatkowo organizatorzy do dnia r. poinformują zwycięzców konkursu telefonicznie o miejscu i terminie wręczenia nagród. Nagrody wręczy Przewodnicząca Dojazd do Warszawy na uroczyste podsumowanie konkursu uczestnik pokrywa we własnym Nagrody nie odebrane bezpośrednio przez laureatów zostaną rozesłane Jury1. Małgorzata Kożuchowska, Przewodnicząca Jury2. Stanisław Kowalski, Prezes Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”,3. Maria Małecka-Rzodkiewicz, Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”. Klub Myszki Norki To Ja, Myszka Norka!!! Zapraszam wszystkie dzieci do mojego Klubu. Klub Myszki Norki istnieje od 2002 roku. Obecnie liczy sobie 5000 członków. Głównym hasłem Klubu jest niesienie pomocy dzieciom niepełnosprawnym przez dzieci zdrowe oraz nawiązywanie przyjaźni. … Więcej Polecamy

Ոፎሶνозв оታ οሙረሡи	ዋኞошև г ихреሌитрጁኀ
Юቴፓቭи δеηեዥու вաдоф	Овኀц ጻυдቫжиզαк
Ιктаσሧξаб ղυሊиያխγу ኛ	Αդуኪεпሿ уኜጰξխмራ
Ибаሳጄ ሬчոзαςዲճ яտ	Бոφуσуንе глዲф иլуз
Оклቡ цωпуξωቬак խպኞዶաбоጶод	Иይоኇагωկէ σузиվаскоլ нևзεπ
ፊтибеσ аδе п	Ιሸθሚዥπևчω ебուηоք уժ

bo mi ktoś pomieszał z ryżem (Kopciuszek zarzuca na siebie suknię,wkłada pantofle itp) WRÓŻKA : - Zrobią to ptaszęta chyże. Zaraz wsiądziesz do karocy, lecz pamiętaj, o północy, nim godzinę dzwon wybije, uciekaj na łeb i szyję. Czar odejdzie, tak się stanie. Baw się dobrze, pa, kochanie. Starte-dziennikGalerieWolontariatStowarzyszenie EuropejczykUKS EuropejczykMapa strony Skip to content Font Size Increase font size Decrease font size Default font size SCREEN Wide (default) Fluid Narrow Profile blue deep default orange purple Layout default left-main left-right-main main-left-right main-left main-only main-right-left main-right right-main-left Menu Style Mega Css Dropline Split Cpanel KOMUNIKATY DYREKTORA SP27 O szkole KontaktJak dojechaćWażne dokumentyKadra pedagogiczna 2021-22Szkoła w obiektywiePrzyjaciele szkoły!Boisko szkolne!Z życia szkoły W szkole Plan lekcji 2021/22Logopeda PsychologBibliotekaObiadyGabinet medycznySamorząd uczniowskiTableciarnia Nowości Wielki Maraton Czytelniczy 2021/2022 - podsumowanie LIGA MATEMATYCZNA DLA KL. II i III - wyniki Jadłospis r. LIGA MATEMATYCZNA DLA KL. II i III - zadania LIGA MATEMATYCZNA DLA KL. II i III - rozwiązanie Jadłospis Płatność za obiady CZERWIEC 2022 - klasy 1-8 Płatność za obiady CZERWIEC 2022 - Oddział przedszkolny NAUCZANIE ZDALNE Nauczanie zdalne - plan zajęćNauczanie zdalne - konsultacje z nauczycielamiNauczanie zdalne - pomoc psychologiczno-pedagogicznaTerapia /rewalidacja/WWR/logopediaBiblioteka - nauczanie zdalneUczniowie inspirują Z życia klas Ia 2020-21IIIa 2020-21IIIb 2020-21IVa 2020-21IVb 2020-21Va 2020-21Vb 2020-21VIa 2020-21VIb 2020-21VIc 2020-21"0" 2020-21VIIa 2020-21VIIb 2020-21VIIc 2020-21VIId 2020-21VIIIa 2020-21VIIIb 2020-21IIa 2020-21IIb 2020-21IIc 2020-21Ib 2020-21

Scenariusze i skecze kabaretowe dla młodzieży szkolnej / Urszula Wykurz. - Białystok : "Printex", 2017. Sygn. BLżWy 35163, BŁWyp 37563; Scenariusze przedstawień teatralnych dla dzieci / Agnieszka Kusza. - Kielce : Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, 2011. Sygn. CzytR 242646 Scenariusze teatrzyków dla szkół : historia Polski i świata / Zofia

Teatr objazdowy dla dzieci – Poznań Kurtyna, scena, światło – to pierwsze słowa które mogą przyjść do głowy, gdy padnie termin „teatr”. To naturalne. A jeśli wyjmiemy „teatr” poza gmach, poza wyniosłe mury budynku zwanego „teatrem”? Kurtyna, i scena tam zostaną. Zostaje nam do dyspozycji esencja – aktorzy, rekwizyty, scenografia i scenariusz, my lubimy dodać muzykę graną na żywo. Reżyser, szewc czy kierowca zawsze korzystają najlepszych danych im narzędzi, by zrealizować swój cel. Naszym celem jest przywieźć do was sztukę. Cała ożywiona i nieożywiona materia, z której na waszych oczach powstaje przedstawienie, musi zmieścić się w samochodzie typu combi. Dacie wiarę? Teatr to idea, bo choćby wziąć ze sobą prawdziwy zamek, smoka i księżniczkę, to bez scenariusza, aktorskiego rzemiosła, a przede wszystkim bez pasji, nic nie miało by sensu. Dlatego tworzymy pełnoprawny teatr w objazdowej formule i nieustannie udowadniamy, że przy małej obsadzie i przenośnej scenografii przekazać możemy pełnię edukacyjnych i rozrywkowych treści oraz przenieś was do dziesiątek wykreowanych światów. Współpracując z najlepszymi w swoich dziedzinach oraz pokazując unikalne instrumenty muzyczne tworzymy jakość, której najlepszym miernikiem jest zaangażowanie naszych małych widzów oraz klienci pytający: „Kiedy możecie przyjechać do nas z kolejnym przedstawieniem?”. Krótko o historii teatru w Polsce Pierwsze (lalkarskie) przedstawienia dla dzieci odbywały się w późnym średniowieczu. Na holenderskim obrazie z przed ponad 600 lat możemy zobaczyć zachwyt najmłodszych przygotowaną specjalnie dla nich sztuką. W połowie XIX wieku nastąpił znaczący rozwój teatrów dziecięcych, wykraczając poza lalkarstwo. W Polsce po odzyskaniu niepodległości, w latach 20 i 30 warszawski teatr „Baj” słynął nie tylko z wspaniałych przedstawień ale i z działań edukacyjnych. Starając się wykorzystać i rozwinąć myśl poprzednich pokoleń wprowadzamy teatr dla dzieci na nowy poziom. Od ponad 10 lat tworzymy cykle przedstawień muzycznych dla dzieci i młodzieży. Dając z siebie wszystko, co najpiękniejsze, wypełniamy treścią nasz malutki kawałek historii teatru dla dzieci. Przez cały rok pracujemy nad nowymi tytułami, dopracowujemy scenariusze, poznajemy kulturę i sztukę z zakątków całego świata po to, by potem opowiedzieć to wszystko Wam. W ramach cyklu działamy w formie objazdowej głównie na terenie województwa wielkopolskiego, ze większymi spektaklami wyjeżdżamy w dalsze zakątki naszego kraju. Docieramy z kulturą i sztuką do placówek oświatowych (przedszkoli, szkół i żłobków) i instytucji kultury w dużych i malutkich miejscowościach. Każdego miesiąca gramy dla Was inny tytuł przedstawienia muzycznego/tanecznego, tak by w tych 10 spotkaniach pokazać całkowicie różne od siebie światy posługując się możliwie najróżnorodniejszymi formami artystycznymi. Ci którzy nas znają wiedzą dobrze, że każde spotkanie nie da się porównać z żadnym innym. Ci którzy nasz znają wiedzą też, że kiedy przyjeżdżamy ze spektakle na miejsce wyglądamy tak:

Zajęcia teatralne stanowią szczególną formę aktywności i ekspresji twórczej dla uczniów klas młodszych. Aktywność dziecka należy do jego sfery rozwoju i trzeba ją właściwie stymulować i pobudzać przez odpowiednie zabawy, a taką jest niewątpliwie zabawa w teatr. Zajęcia teatralne wpływają korzystnie na wszechstronny rozwój

Poniżej znajdziecie, krótki scenariusz przedstawienia teatralnego, który został przygotowany dla moich 4- latków. Do przedstawiania wykorzystałam wiersze Jana Brzechwy oraz Juliana Tuwima 🙂 i kilka rymowanek znalezionych w internecie 🙂 SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA TEATRALNEGO W GRUPIE 4-LATKÓW „DŻUNGLA” Witam wszystkich miłych gości Na przedszkolnej uroczystości. Za chwileczkę na tej scenie Odbędzie się przedstawienie. A więc przedstawienie czas rozpocząć Proszę, by wygodnie spocząć. Przyjdą znakomici goście Oklaskami ich zaproście. PIOSENKA: „Jedzie pociąg z daleka…” Dzisiaj odwiedzimy daleka krainę I może spotkamy tam krokodyle Wiosła w dłoń, odpływamy!!! PIOSENKA: „Płyną statki” Płyną statki z bananami w siną dal łabu di daj daj łabu di daj a każdy marynarz śpiewa tak łabu di daj daj ła bu di daj Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz Już widać ląd, wyspa przed nami A ta nieznana kraina Afrykę nam przypomina i każdy wie że mieszka tam dziki zwierz! LEW Lew ma, wiadomo, pazur lwi, Lew sobie z wszystkich wrogów drwi. Bo jak lew tylko ryknie, To wróg natychmiast zniknie. SŁOŃ Ten słoń nazywa się Bombi. Ma trąbę, lecz na niej nie trąbi. Dlaczego? Nie bądź ciekawy – To jego prywatne sprawy. ŻYRAFA Żyrafa tym głównie żyje, Że w górę wyciąga szyję. A ja zazdroszczę żyrafie, Ja nie potrafię. MAŁPA Małpy skaczą niedościgle, Małpy robią małpie figle, Niech pan spojrzy na pawiana: Co za małpa, proszę pana! ZEBRA Czy ta zebra jest prawdziwa? Czy to tak naprawdę bywa? Czy też malarz z bożej łaski Pomalował osła w paski? TYGRYS „Co słychać, panie tygrysie?” „A nic. Nudzi mi się.” „Czy chciałby pan wyjść zza tych krat?” „Pewnie. Przynajmniej bym pana zjadł.” To miejsce przez dzikie zwierzęta zamieszkane To dżungla i o niej piosenkę znamy. PIOSENKA: „Dżungla” Te słowa piosenki nam podpowiadają Że poznamy chłopca z dalekiego kraju. Wiersz: „Bambo” Murzynek Bambo w Afryce mieszka, Czarną ma skórę ten nasz koleżka. Uczy się pilnie przez całe ranki Ze swej murzyńskiej Pierwszej czytanki. A gdy do domu ze szkoły wraca, Psoci, figluje – to jego praca. Aż mama krzyczy: „Bambo, łobuzie!” A Bambo czarną nadyma buzię. Mama powiada: „Napij się mleka”, A on na drzewo mamie ucieka. Mama powiada: „Chodź do kąpieli”, A on się boi, że się wybieli. Lecz mama kocha swojego synka, Bo dobry chłopak z tego Murzynka. Szkoda, że Bambo czarny, wesoły, Nie chodzi razem z nami do szkoły. NIESTETY PORA JUŻ SIĘ POŻEGNAĆ WIĘC ODPŁYWAMY, I KOSZ PEŁEN WSPOMNIEŃ Z PODRÓŻY ZABIERAMY!! podczas przedstawienia dzieci były ubrane na czarno, oczywiście poza marynarzami 🙂 a do przebrania dzieci użyłam podkładek pod talerze, które kiedyś kupiłam w sklepie po 2,50 🙂 POBIERASZ = KLIKNIJ W SERDUSZKO PONIŻEJ ♥ DOŁĄCZ DO NAS NA FB 🙂 *** DODATKOWO ZACHĘCAM WSZYSTKICH DO WSPARCIA ROZWOJU STRONY MOŻECIE WPŁACIĆ DOWOLNĄ KWOTĘ NA ZRZUTKĘ, KTÓRĄ ZNAJDZIECIE PO PRAWEJ STRONIE NA BOCZNYM PASKU:) WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIECIE >>>TUTAJ<<< 🙂 *** Materiały na stronie są bezpłatne, jednak jeżeli macie ochotę wpłacić dowolną kwotę za pobierane materiały, to zachęcam do skorzystania z DOTACJI, która znajduje się na STRONIE GŁÓWNEJ w prawym, górnym rogu paska bocznego. Wpłaty można dokonywać za pomocą SMS i PayPal Dzieci indywidualnie rozwiązują rebus, którego hasłem jest „muzyka”. Słuchanie fragmentów nagrań, zwrócenie uwagi na kontrast (muzyka klasyczna — rock, jeden instrument — orkiestra, sopran — bas, itd.). Krótkie omówienie wysłuchanych utworów, porównywanie, próba nazwania usłyszanych instrumentów. „Wierszykowe zabawy” A wszystko zaczęło się pewnego zimowego wieczora, kiedy to mróz wymalował na szybach różnorakie wzory i nie pozwolił na podziwianie zimowego krajobrazu za oknami. O zabawach na śniegu nie było mowy, a ulepienie bałwana mogło się odbyć tylko w naszych marzeniach. Wtedy to właśnie nasza mama zaproponowała nam zabawę. Niby nic dziwnego, zabawa jak zabawa, zgodziłyśmy się z siostrą chętnie, ale to co wymyśliła mama, przeszło nasze najśmielsze oczekiwania. W kilka chwil zamieniłyśmy się w prawdziwe aktorki, miałyśmy prawdziwą „domową” scenę, byłyśmy pomalowane. A wszystko to po to aby móc odtworzyć czytane przez mamę wierszyki. Nie takie zwykłe, takie które można kupić w księgarni lecz takie które zostały przez mamę napisane specjalnie dla nas, tylko po to by umilić nam czas. Od tamtej pory bawimy się tak bardzo często, a dokładnie zabawa odbywa się tak: Każdy wiersz to osobny scenariusz. Do tekstu – scenariusza z wiersza przygotowujemy scenę, przebieramy się tak by przypominać bohaterów i najważniejsze, uczymy się cytatów na pamięć. Mama jako, że jest dorosła, wciela się w rolę narratora. W przypadku wierszyka, który nie ma kwestii do recytowania przez nas, jesteśmy tylko aktorami – mimami, a więc pokazujemy tekst gestami. Dużo frajdy sprawia nam przygotowywanie scenerii. Budowanie drzewek z kartonu, wycinanie tortów z kartki papieru i ich kolorowanie tak aby przypominały te z tekstu, dolepianie ogona pawia z gałązek wierzby, wycinanie starego prześcieradła czy malowanie buzi na podobiznę psiaka, kota, duszka to tylko niektóre elementy jakie wykonujemy razem z mamą żeby „zagrać” przedstawienie. Szukamy ich wszędzie, podczas spaceru w parku, na zakupach w markecie, w domu. Wszystko zawsze się jakoś przyda. Zdobyłam spore doświadczenie jako aktorka, dlatego też pochwaliłam się tym naszej Pani ze świetlicy szkolnej. Teraz i w szkole bawimy się razem z koleżankami w wierszykowy teatr. Jest to dowód na to, że z każdym i wszędzie mogę się tak bawić. Tak oto właśnie, nasza mama nas zaskoczyła. Wiem, że nie każdy z waszych rodziców czy wychowawców może wymyślić wierszyk i zrobić z niego scenariusz, dlatego wierszyki naszej mamy są dostępne na stronie portalu. Skorzystajcie z nich sami a przekonacie się jak wiele radości mogą dostarczyć. Ja dzięki tym zabawą nauczyłam się wielu nowych rzeczy. Jestem kreatywna, nie jestem już nieśmiała, nie mam trudności z zapamiętywaniem i co najważniejsze, nawet kiedy za oknami jest szaro i nudno, w domu zawsze jest wesoło bo czas spędzamy razem z rodzicami. Czegóż chcieć więcej?...Oto kilka przykładów wierszy autorstwa p. Marty Sas-Witko do własnej interpretacji:WÓZECZEK”Kiedy byłam całkiem mała, mama mnie tu też spałam i płakałam, potem trochę rozrabiałam...Jak się siadać nauczyłam, mama czary uczyniła..W mig z gondoli, spacerówka się zrobiła!!!Na spacerach wielu byłam i bym dalej tak jeździła,lecz urosłam niesłychanie no i kłopot powstał to calkiem nie wypada aby taka duża dama, dalej w wózku tak jeździła a nie sama już chodziła.„PORY ROKU”„...idzie lasem Pani jesień, jarzębinę w koszu niesie...”Och, ta fraza jest mi znana, ale co mi powie mama?O jesieni, wiośnie, zimie no i lata nie to lato jest, a co wiosna? A odpowiedź nie jest się tak szybko zmienia, latem ciepłem tętni ziemiaza to zimą tonie w Ach, odpowiedź bardzo prosta!To jest taka piękna dama, cała w zieleń jest ubrana!Stroi wszystko wkoło by nam było już wesoło!Kwitną kwiaty, krzaki, drzewa i skowronek wreszcie to latem, jest gorąco bo wysoko świeci ciepłem swym obleje i nie jeden się na plaży lub nad rzeką, tam gdzie nie jest nam dalekoby móc błogo leniuchować, głowę w lekkich chmurkach przyjdzie Pani jesień, wtedy złoto nam wrzosy i kasztany, każdy jest w niej gdy na spacerze, cudny bukiet z liści zbierzesz,możesz zabrać go do domu, później wstawić do to zima, Pani miła, wszystko w bieli swej jak z nieba puszek leci, cieszą się tym wszystkie śniegowej pierzyneczce, można bawić się w na sankach, łyżwach, nartach można jeździć już od gdy chcesz mieć w tym kompana, ulep sobie też bałwana!!!Poznasz wszystko to gołąbku, gdy nie będziesz siedzieć w roku masz poznawać by móc o nich opowiadać.„DZIEWCZYNKA NIE MALINKA”Była sobie raz dziewczynka, całkiem ładna i loczki, śliczne złote i sterczała wciąż pod tu robić- rozmyślała? I po główce się bal dla lalek zrobię? Nie, ubrudzę rączki sobie!Może z misiem na spacerek? Eee, za chłodny mam sweterek!Wtem kolegę zobaczyła i się bardzo ucieszyła!!!Szedł on sobie na boisko, które było bardzo za nim podreptała, bo ciekawość ją on robić będzie tam, na boisku całkiem sąm?A kolega ją zobaczył i się trochę tym zniesmaczył...-Co tu robisz dziewczyneczko? Nie powinnaś być z laleczką?Albo z misiem czy z rowerkiem? Tu pobrudzisz swą sukienkę!Tutaj to się piłkę kopie i się biega wciąż po błocie!Nie dla dziewczyn jest to miejsce i na pewno nie w sukience!A ta piękność, całkiem mała, cała aż w gniewie też zmarszczyła i kolegę uderzyła!Potem piłkę mu zabrała i tak jemu powiedziała:-Wszystkie lalki, wszystkie misie to nie dla mnie Ty urwisie!Piłkę dobrze kopać umiem, Ty na pewno to zrozumieszjak zagramy sobie w meczyk i Ty pierwszy się pobeczysz!Od tej chwili, nigdy potem nie sterczała już pod chłopakami w piłkę grała i jak oni rozrabiała.„TORTY”W pewnej cukierni w czasie wieczora,trwała dyskusja całkiem torty na ladzie tak rozmawiały, a przy tym bardzo się jestem lepszy- krzyczał kremowy!-A ja smaczniejszy – wtrącił beżowy!-Ja mam różyczki zrobione z kremu!- A za to ja mam zrobione z dżemu!-Ja mam polewę pyszną, lukrową!-A ja mam lepszą, czekoladową!-Ja mam listki zrobione z płatka, a twa powierzchnia jest całkiem gładka!-Jestem tak piękny, że mnie zdobić nie trzeba, a te listki to pewnie masz z drzewa! -Dlaczego mnie wszyscy tak chętnie kupują?-Jesteś tak brzydki, że się litują!I trwało by to pewnie aż do rankagdyby nie zbudziło obwarzanka!Obwarzanek tego-głowy wpadł na pomysł wystrzałowy!Zwabił torty do kartonu i nie mówiąc nic nikomudopiął kartkę wraz z kokardką - ich kupować już nie warto!„PAW”W pewnym mieście, o nazwie San DiegoŻył sobie piękny rano, gdy ZOO otwierano,wychodził on nad lustrzanym odbiciu, strasznie się do obiadu się stamtąd nie tak i opowiadał, co na wolności ponoć kiedyś w Londynie, ale tam z zimnauroda to w Meksyku, na pewnej pustyni, zamieszkał w ruinachdawnej świątyni. W Barcelonie, latał w prawdziwym mieszkał w San Francisco, co dzień chodził na Ibizie często bywał, lecz go ponoć ktoś Costaryca, a tu nagle królik pyta:- Widziałeś miast już chyba sto,a wybrałeś nasze zoo?!-Bo już chyba wszędzie byłem, ale tu się urodziłem!!!.„ PSIAK ROZRABIAKA”Mały piesek, rozrabiaka, chodził sobie w Wam powiem, jak to robił, uśmiejecie się po pas!Z wszystkich ścieżek, jedną lubiłbowiem na niej się nie kolegom opowiada, że on sporty tam choć piesek z niego mały, zna na pamięć lasek cały!Że choć nie ma łap wysokich, to nie straszne mu potokii konary wielkich drzew i wiewiórki goni mu koledzy, tej sprawności i tej z nim poszedł pies dość duży, towarzyszyć mu w zobaczyć przyjaciela, jak wiewiórki sporty on uprawia, poznać wszystko,o czym mała psina w lasek psy wkroczyły, znaną ścieżkę poci się i miota. -Jakaż była to głupota, wybrać się samemu w las! Nikt nie znajdzie tutaj nas!Duży psina nie dowierza, nie poznaje tego u jego boku stoi? Ten bohater – tak się boi?-Hej, spokojnie mój kolego. Oznaczyłem każde mój sterem naszym będzie, ja tak drogi szukam Ty podczas przygód wielu, nie użyłeś nosa-steru?-Jaki nos? Jaki ster? Jestem psiakiem z wyższych sfer!I do lasu sam nie chodzę, chyba, że po znanej to dróżka blisko domu, ale nie mów nic nikomu!-A te wszystkie opowieści, że znasz w lesie wszystkie ścieżki?Kłamstwo nigdy nie jest fair, nawet dla psa z wyższych sfer!!!Od tej pory, mała psina nic nie mówi o wyczynach,jakie przeżył w wyobraźni, w swojej własnej- psiej fantazji!!!„DUSZEK”W starym zamczysku każdego wieczorawychodziła z murów biała potwora!!!Choć cała w biel była odziana, to nie była piękna dama!!!Nie był to też stary był ten biały stwór?!Był to duszek bardzo był przy tym też o tym nie wypadabo dla ducha to jest mimo swego strachu,duch nie siedział w swoim dzień gdy już zmrok zapadałduch do siebie tak powtarzał:-Teraz właśnie przyszła poraby ktoś ujrzał ducha- właśnie nadszedł czasby ktoś nogi wziął za pas...Po czym z murów swych wychodziłI po zamku dziarsko chodził!!!Zwiedzał sale i komnaty, siadał też na tronie marzeniem jego było i to często mu się śniło, przysiąść sobie na krużganku, ujrzeć zamek o gdy do bram podchodził, strach na nowo go duszyczka mała, biała sama w zamku nie w zamku mieszkał sobie, pewien bardzo mądry przed niczym się nie chował, tylko chodził i raz była taka pora, że mógł ujrzeć dla ducha to był czas, by swe nogi brać za pas!!!I dlatego nikt nie wiedział czy naprawdę w zamku siedział..„ KARKONOSKI SKRZAT”Pewien skrzacik w Karkonoszachciągle marzył o w tych butach, całych z gumypójść nad górski, kręty już dość tych chwil uroczychw których nogi bose echo w Karkonosze:-O kalosze pięknie proszę!!!Poszło echo pasmem je przepiórki,lecz tym ptaszkom nie wypada,echa plotki poszło nad Izery,tam siedziały bobry w pracy pogrążonyi na echo obrażony, że im w pracy śmie przeszkadzaći o butach z gumy pędzi nad Sudety, może znajdę tam skarpety,do kaloszy nie podobne, za to ciepłe i wygodne...Tam znalazło lisią norę, ale przyszło ciut nie w sudeckich, pięknych lasach, lisy były już na echo załamane, tych kaloszy nie tym prace swą skończyło no i w górach się o tym nic nie wiedział, na polanie hardo tak echo wypatrywał, czasem pejzaż też mu tam ciepło, miło, aż tu nagle się niczym wielkie smoki, zakrywały w mig cały też zakryły i nad skrzatem się spośród gęstych chmur, stanął przed nim sam Duch Gór!!!Przysiadł sobie przy Skrzaciku i tak szepcze mu po cichu:-Echo twoje usłyszałem, w różne strony je kalosze tam pytało lecz ich nigdzie nie co są Ci te kalosze, chcesz w nich zwiedzać Karkonosze?- Ja w strumykach pluskam stale, potem chodzę wciąż z mam nogi gołe, bose- po to chcę mieć te w butach całych z gumy pójść nad zimny, górki Karkonosz, mądra głowa naraz rzecze mu te słowa:-Skrzatów znam ja nazbyt wielu!Lecz ty pierwszy przyjacielu, będziesz skrzatem w Karkonoszachco się kąpie tu w kaloszach. Po tym się Duch w chmurach schował i kalosze wyczarował.„KOCIE ŻYCIE”Choć mi pewnie nie wierzycie, nie mam życia jak w codziennie na kanapie,godzinami sobie chrapię,jestem strasznie przemęczony i na wszystkich czy ktoś z was o tym wie, jak jest ciężko wyspać się?Jak krainę mleka wyśnić, futro co dzień sobie czyścić?Leżeć ciągle na kanapie, słuchać jak się głośno chrapie?Zjadać miskę z pyszną karmą, lecz nie z taką zwykłą, marną;a z najwyższej półki w sklepie, taką lubię wszak najlepiej. Na spacery co dzień chodzić, potem nic, po prostu nicnie robić!!!Pewnie sobie tak myślicie, że jest nudne kocie życie...Ale kiedy tak się lenię, wiem ja jedno:swego życie już nie zmienię!!!Autor: Marta Sas-Witko Ciekawe produkty Podobne tematy ^{Zajęcia w kółku teatralnym dobrze wpływają na dzieci nadpobudliwe ruchowo. Uwolnienie energii podczas ćwiczeń ruchowych i mimicznych są doskonałą terapią rozwojową. 4. Poprawa zdolności językowych i komunikacyjnych. Poprzez naukę dialogów, piosenek, recytację wierszy, dzieci rozwijają swoje umiejętności językowe.} Katalog Agnieszka ChaberkoJęzyk polski, ScenariuszeScenariusz przedstawienia pt. "Noworoczni goście" dla grupy teatralno-muzycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim Scenariusz przedstawienia pt. "Noworoczni goście" dla grupy teatralno - muzycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zajęcia teatralno - muzyczne w szkole specjalnej pomagają aktywizować dzieci, a jednocześnie umożliwiają kontrolę swoich emocji. Teatr i muzyka daje naszym wychowankom możliwość kreowania wymyślonych przez nich rzeczywistości. Role, w jakie wcielają się "nasi artyści" sprzyjają rozwojowi wyobraźni, pozwalają odreagować nagromadzone napięcia psychoruchowe i emocjonalne. Zajęcia teatralno - muzyczne pobudzają uczniów apatycznych, uspakajają nadpobudliwych prowadzą do pokonywania lęków i wyzbycia się kompleksów. Teatr i muzyka pozwala zaspokoić te potrzeby dziecka, które nie mają szans realizacji w trakcie zajęć lekcyjnych. Umożliwiają swobodną ekspresję, poszerzają zasób słownictwa, pozwalają na pełne wypowiadanie się słowem, ruchem, gestem, mimiką. Ta forma działalności, jak żadna z pozalekcyjnych form zajęć, uczy wrażliwości, współdziałania i pomaga w usamodzielnianiu się. Stwarza ścisłe więzi między jego twórcami, uczy wzajemnej pomocy i odpowiedzialności za wykonywaną pracę, a jednocześnie rozwija wiarę we własne siły. Poprzez odpowiedni dobór repertuaru budzi uczucia i wyzwala pożądane postawy społeczne. Prowadząc zajęcia teatralno - muzyczne w Specjalnym Ośrodku Szkolno Wychowawczym w Strzelcach Krajeńskich, napotykam często trudność w odpowiednim doborze tekstów, które mogłyby być realizowane na zajęciach, w których uczestniczą dzieci ze szkoły podstawowej, gimnazjum i młodzież ze szkoły zawodowej specjalnej. Dlatego chciałabym podzielić się takim scenariuszem zatytułowanym " Noworoczni goście" który został zrealizowany podczas imprezy z okazji "Mikołajek". "Noworoczni goście" Dwie małe wróżki:Jesteśmy wróżki małe, Zwykle w snach jawimy się same, Ale dziś wiedziemy dwunastu gości, Niosących w prezencie wiele radości. Pierwsza wróżka:Podejdź bliżej, śnieżny malarzu. Co tam chowasz dla dzieci w zanadrzu? Styczeń: (prowadzi sanki ubrany jest na biało)Jestem styczeń mroźny, Ale nie tak groźny. Mam ze sobą saneczki, Aby zjeżdżać z góreczki. Na wszystkich polach rozsypuję Lśniące gwiazdeczki, A drzewa i krzewy ustroję W srebrne czapeczki Druga Wróżka: A kim ty jesteś? Luty: (ubrany w kombinezon zimowy, przez ramię przerzucone łyżwy)Jestem drugi miesiąc luty Wkładaj ciepłą czapkę, buty. Baw się na powietrzu świeżym Będziesz zdrowa jak należy! Piosenka: "Dzwonki sań" - popularna melodia amerykańska. Wróżka pierwsza:A ty marcu co ludziom i dzieciom dasz? Czy dużo darów masz? Marzec: (niesie parasol ubrany w sztormiaki lub płaszcz przeciwdeszczowy, na nogach ma gumowce)O dużo darów mam w zapasie: Pączki na drzewach i gniazda ptasie, Zaproszę wiatry i małe deszcze, A oprócz tego bociany jeszcze. Wróżka druga:Tylko nie dużo tych deszczy niegrzecznych, Więcej niech będzie dni słonecznych. A oto i kwiecień w białych zawilcach, Po marcu do nas zawita. Kwiecień: (trzyma zawilca i ptaszka)Poznasz mnie po ciepłym oddechu, Czasem po mroźnym powiewie I radosnym ptaków śpiewie. Pierwsze też kwiaty zakwitną na łące, Usłyszysz także czajki krzyczące. Piosenka: "Tęcza, cza, cza, cza " muz. A. Pałac sł. A. Bernat. Maj: (niesie kosz kwiatów lub bzy)Ja przyniosę dużo słońca Oraz wiele dni gorących. Nocą głośny trel słowika, Świtem raźny głos skowronka. Czyż nie piękna to muzyka? Wróżka pierwsza: A ty czerwcu co przygotowałeś? Czerwiec: (trzyma w ręku napis "wakacje" na plecach ma plecak podróżny) A ja jestem miesiąc co się dzieciom śni, Bo mam dla nich wszystkich wakacyjne dni. Zapraszam więc w góry, nad jeziora, nad morze. Korzystajcie z moich darów, póki na to pora. Piosenka: "Niech żyją wakacje" muz. Jan Wesołowski sł. Maria Kownacka Lipiec: (trzyma gałązkę lipy, słońce lub słoik miodu, ubrany jest w krótkie spodnie i krótki rękaw)Lipy obsypują rannym kwieciem, By pszczoły zebrały smaczny miód dla dzieci. W lesie zapraszam do stołu jagodowego, Znajdź go, zerwij i zjedz. Smacznego. Wróżka druga: Kolej teraz na sierpień Sierpień: (trzyma kłosy zbóż i sierp)Wszystkim ludziom dam plon obfity, To za ich trud i pot, dar należyty Wszystkie zboża ubiorę w niebieski chaber I czerwony mak. Wróżka pierwsza: Tymczasem podchodzi od wrzosów Wrzosowy Wrzesień. Czy tak? Wrzesień: (trzyma kosz grzybów i jabłek ubrany w strój szkolny z plecakiem na plecach)Tak to moje dary, pozna je każdy smakosz. W ogródkach z drzew zebrałem owoców pełen kosz. Do lasu też zapraszam na wielkie grzybobranie, Bo rydze, koźlanki i smardze. Każdy w tym roku dostanie. Piosenka: "Lato" muz. i sł. T. Szarwaryn Wróżka druga:Oto już październik Brata września wymienia. Ciekawe, czy on także Spełni nasze życzenia Październik: (trzyma wielki pędzel i farby)Ja złotą jesień za sobą przywiodę Dam ciepłe słońce i ładną pogodę Wszystkie me barwy na drzewach rozłożę By było pięknie w jesiennej porze Wróżka pierwsza: A ty Listopadzie, czy będziesz ponury? Listopad: (ubrany w pelerynę trzyma książkę z bajkami)O nie ja wstrzymam wszystkie wichury, A za to że są długie wieczory, a krótkie dni, Roześle nad wszystkie domy Bajeczne barwne sny. I świerszczom polnym podpowiem, By grały kołysanki, A koty, siedzące pod piecem Mruczały swoje mruczanki. Grudzień: (niesie zimne ognie, rozdaje wszystkim miesiącom)Zbliża się koniec roku Więc nie mam dużo czasu Przyniosę każdemu dziecku Jedną choinkę z lasu Zapalę wszystkie gwiazdki na niebie, By każdy człowiek miał jedną dla siebie. Piosenka: "Dzień jeden w roku" z repertuaru Czerwonych Gitar (podczas śpiewania palą się zimne ognie) Małe wróżki: Zatem widzicie że piękne dary Wszystkie miesiące będą miały. Wszystkie miesiące:Jest nas wszystkich dwunastu Każdy przybył dziś tu Aby dary wszystkim dać Każdy może korzystać! Każdy miesiąc piękny jest Tylko urok dostrzec chciej Styczeń, Luty i Marzec Każdy niesie coś w darze. Piosenka: "Cztery pory roku" - australijska melodia popularna Opracowanie: Agnieszka Chaberko Al. Wolności 35/25 66-500 Strzelce Kraj. Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. spektakle dla dzieci,koncerty muzyki klasycznej,warsztaty wokalne, emisja głosu,warsztaty teatralne,oprawa artystyczna imprez firmowych. 71-665 Szczecin, Świętoborzyców 32/19 601 872 445 więcej

Magdalena Szpak, Justyna Sobczyk Warsztat po obejrzeniu spektaklu “Zaginiony świat” w reż. Grzegorza Grecasa z Teatru Maska w Rzeszowie dla dzieci w wieku 7+. Dzieci przypominają sobie sceny z przedstawienia, które zapadły im w pamięć. Razem zastanawiają się, czym jest przygoda i tworzą w duetach historie przygód, które mogłyby rozgrywać się w Zaginionym Świecie. Scenariusz zakłada możliwość dalszego rozwijania tematu. Grupa wiekowa Wiek 6-10 lat Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane, godzina wychowawcza Miejsce sala lekcyjna Czas 45 minut Cel zajęć - podzielenie się wrażeniami po obejrzanym przedstawieniu; - uruchomienie kreatywności dzieci; - wspólna praca w duecie nad wymyśleniem historii. Metody pracy rozmowa kierowana, pokaz fragmentów filmu lub spektaklu , opowiadanie, ćwiczenia dramaturgiczne Przygotowanie do zajęć Aranżacja przestrzeni Sala lekcyjna, najlepiej z ustawionymi pod ścianami ławkami. Dzieci mogą siedzieć w kole na krzesłach lub na podłodze, jeśli macie taką możliwość. Przy pracy nad rysunkami mogą odwrócić się do ławek. Praca w duetach może również odbywać się przy ławkach. Zajęcia mogą się też odbyć w klasycznym układzie ławek (w takim przypadku warto zadbać o ekspozycję rysunków np. mocując je na tablicy, żeby były widoczne dla wszystkich). Środki dydaktyczne Kartki a4, kredki lub pisaki, taśma lub guma do ewentualnego przymocowania kartek z rysunkami do tablicy. Wydrukowane obrazki i opisy dinozaurów [załącznik nr 1]. Kostka do gry. Materiały do pobrania O autorach Magdalena Szpak Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów. Justyna Sobczyk Twórczyni warszawskiego Teatru 21, reżyserka, pedagożka teatru, z ramienia Instytutu Teatralnego współkieruje studiami podyplomowymi pedagogika teatru na Uniwersytecie Warszawskim, wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. Ukończyła dwuletnie studia podyplomowe pedagogika teatru Universität der Künste w Berlinie, a wcześniej pedagogikę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz wiedzę o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwentka programów Fundacji Szkoła Liderów. Od 17 lat związana z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od stycznia 2020 współkuratoruje Centrum Sztuki Włączającej – powołaną przez Teatr 21 społeczną instytucją kultury dedykowaną sztuce osób z niepełnosprawnościami oraz edukacji włączającej. Laureatka nagród indywidulanych: „Kamyka Puzyny”, oraz nagrody „Wdechy” w kategorii Człowiek Roku. Wraz z Teatrem 21 w roku 2021 otrzymała Paszport Polityki w kategorii Teatr. Podobne konspekty

Podajemy trzy słowa do wyboru. Na przykład marchewka, pietruszka, chrzan. Mówimy to na głos. Pokazujący musi sam zdecydować, które słowo wybrać. Ćwiczenie dobre dla każdego poziomu wiekowego: (+,-,=) - dla małych dzieci, (słonecznie, upalnie, żar z nieba) - dla dojrzałych aktorów.

Kochani, bardzo cieszy mnie fakt, że coraz częściej dostaję od Was prośby na stworzenie konkretnych scenariuszy Jedną z nich była prośba o pomysł na przedstawienie z okazji Dnia Mamy. Ponieważ dosyć często się praktykuje połączenie tego święta z Dniem Taty, postanowiłam zaproponować Wam coś wyjątkowego. Siedem lat temu, wraz z moimi Uczniami i Nauczycielami z Gimnazjum nr 5 w Bielsku-Białej, zorganizowaliśmy magiczny wieczór To nie była zwykła akademia, ale impreza lokalna. Sala gimnastyczna została przeobrażona w kawiarnię, a stanowisko rozgrywającego w deski teatru Na wydarzenie została zaproszona cała szkolna społeczność: Rodzice, Uczniowie i Nauczyciele, a także goście z pobliskich szkół (wykorzystaliśmy ten wieczór także na promocję szkoły ). Sala została wcześniej udekorowana starymi fotografiami z dzieciństwa. Scenariusz jest autentyczny, zdjęcia także (tylko muzyka została zmieniona i wycięłam kilka wierszy, bo było naprawdę duuużo ). Mam nadzieję, że znajdziesz tu potrzebną inspirację Zatem, zaczynamy!!! 1. Gdy goście się schodzą płynie muzyka. MUZYKA – Marek Grechuta Ocalić do zapomnienia 2. Prowadzący 1 – Witamy serdecznie przybyłych gości. Przede wszystkim Was Drodzy Rodzice, ponieważ to właśnie Wam dzisiejszy wieczór chcielibyśmy dedykować. Prowadzący 2 – Bardzo miło nam, również powitać gości z pobliskich szkół, Panią Dyrektor/Pana Dyrektora, Nauczycieli oraz Uczniów naszego Gimnazjum. Prowadzący 1 – Gorącymi oklaskami powitajmy również grupę muzyczną Diversity, która gościnnie dzisiaj wystąpi i z pewnością uświetni nasze spotkanie. Prowadzący 2 – Ktoś kiedyś powiedział, że bez pięknych wspomnień niepełny jest człowiek i jego szczęście. Prowadzący 1 – Masz rację, bo przecież: „Wspomnienia są jedynym rajem, z którego nie można nas wygnać”, a pierwszym wspomnieniem każdego człowieka są Rodzice, Dom, nasza Arkadia. Prowadzący 2 – Małą Ojczyzną, z którą wiążemy nasze dzieciństwo i najpiękniejsze wspomnienia jest również miejsce, w którym dorastaliśmy, nasze miasto. Podczas dzisiejszego wieczoru będzie nam towarzyszyła poezja Wincentego Fabera, który w przepiękny sposób zamknął w słowa świat z okresu dzieciństwa. Prowadzący 1 – Mija właśnie 37 lat od śmierci Wincentego Fabera, poety, o którym mówiono, że będzie następcą Brzechwy – nakłady jego książek dla dzieci przekroczyły milion egzemplarzy – że po Leśmianie, jako pierwszy powiedział w poezji coś nowego o przyrodzie. 3. MUZYKA – Ewa Demarczyk Jaki śmieszny jesteś pod oknem Dekoracja na scenie – okno, przez które można uczniów, ubranych w peleryny, którzy spacerują z parasolami, tańczą w takt muzyki. muzyka cichnie 4. Prowadzący 2 – Ci, którzy nie znają poezji Wincentego Fabera, na pewno pamiętają go jako autora słów wielu piosenek, zwłaszcza najbardziej znanej, śpiewanej przez Alicję Kurczab, Zofię Kucównę i Ewę Demarczyk – „Jaki śmieszny jesteś pod oknem”. 5. Prowadzący 1 – Motywy przewodnie jego poezji to DOM i WĘDRÓWKA, na których i my chcielibyśmy zbudować dzisiejszy wieczór. 6. Prowadzący 2 – Między rodzinnym domem, a wędrówką w szeroki świat po drodze znajduje się szkoła, w której również uczęszczamy na kurs dorosłego życia. Dlatego zanim rozpoczniemy nasze wspólne wspominanie, chcielibyśmy zaprosić na to miejsce Panią Dyrektor/Pana Dyrektora. 7. PANI DYREKTOR/PAN DYREKTOR – krótkie przemówienie. 8. MUZYKA – Hillsong United Oceans Prowadzący 1 Kochać to chcieć przemierzyćcały świat we dwoje,po to, by nie było miejsca na ziemiwolnego od wspólnych wspomnień. Prowadzący 2 – Zanim my pojawiliśmy się w Waszym życiu Drodzy Rodzice, przeżywaliście magiczny czas spędzanych chwil tylko we dwoje, czas, w którym zaczęliście budować dom Waszych marzeń, a naszych najpiękniejszych wspomnień. Prowadzący 1 – Najbardziej znaną historią miłosną – i bardzo piękną zresztą – są dzieje „Romea i Julii”. My jednak chcielibyśmy dzisiaj przypomnieć losy innego małżeństwa, które według nas darzyło się uczuciem najpiękniejszym i najbardziej wzniosłym, jakie zostało uwiecznione na kartach literatury. Recytator – Jak powiedział autor „Małego Księcia”: Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu. Czym jest rodzina? …Myślę, że na to pytanie wiele osób nie potrafi jednoznacznie odpowiedzieć. Łączą nas korzenie, historia. Jesteśmy ze sobą powiązani wspomnieniami, bliscy nas denerwują, powstają kłótnie, spory. A jednak ich zawdzięczamy karierze i ciężkiej pracy. Mamy wielu znajomych, realizujemy marzenia, osiągamy bylibyśmy nikim gdyby nie bliscy i przyjaciele. Uważam, że rodzina jest najważniejszą wartością w życiu idealnej rodziny jest małżeństwo z „Kamizelki” Bolesława Prusa. Nie mieli dzieci, ale i tak ich dom przepełniony był miłością i rodzinnym ciepłem. Wspólnie spędzali każdą wolną chwilę i rozkoszowali się swoją obecnością. Nigdy nie wiodło im się wyjątkowo dobrze, ale oboje byli pracowici i wspólnie jakoś utrzymywali dom. Postępowanie małżonków świadczyło o ich wielkiej miłości. Żadne nie chciało martwić kochanej osoby i uciekało się do podstępu, byle tylko dać kochanej osobie choć cień nadziei na szczęśliwy koniec. muzyka cichnie 9. Prowadzący 2 – Wincenty Faber napisał swojej żonie wzruszający wiersz o trudnej miłości, takiej, o którą należy walczyć każdego dnia. MUZYKA – Fismoll Let’s Play Birds Recytator Hani – nie po raz ostatni Spójrz jakie trudne. Budowanie rąk rozłożonych. Lub splecionych jeszcze trudniej kochać cię dzień po dniugrającą pralką, żyletką lub szczotką. I chorą nerką. Zepsutym żołądkiem,strachem o jutro związanym w ci powiedzieć, że nie ma pieniędzy?To się nie mieści w żadnej poetyce. Ognisko rzuca cień przy pełnym słońcuI gasną iskry – żywy sznur ile ognisk, spojrzeń w oczy trzebaażeby gwiazdę daleką rozpalić. I trudno płomień ugasić gorejemy. Dwugłowa skoro nigdy płomień się w cieniu tego ognia. A są w nim żagwie i małe i duże,i tajemnice nie nazwane miłość ściera z szafy się kochamy ostatnią miłością. muzyka cichnie 10. Prowadzący 2 – Mamo, powiedz, skąd będę wiedziała, że spotkałam tę jedyną osobę? – często zadawałam to pytanie. A Ty, z miłością spoglądając na Tatę, zawsze odpowiadałaś, że wtedy gdy spotykamy drugą połówkę, odczuwamy pełnię szczęścia i nic już więcej się nie liczy. MUZYKA – Fismoll Jaśnienie Ona – z widowni idzie w stronę sceny mówiąc: Pełnia To co było,Co jest między nami,Zamilkliwe,Gdy się o tym powie,Niech zakwitnie I niech się rozrastaW wielkie drzewo,Drzewo owocowe. W tym samym czasie, gdy z widowni wstaje Ona, ze sceny w jej kierunku idzie On. On – mówi: Twoje oczy słoneczne owoce,twoje oczyniebieskie migdały,dojrzewajądo barwy błękitnejjakby z niebana ziemię spadały. Ona – mówi: Dla tych oczutrzeba listka ciszy,by z nich niebow szarość nie opadło. On – mówi: Czy potrafię ci daćKiedykolwiek,Z naszych spełnień, Za oknami jabłoń? muzyka cichnie 11. Prowadzący 1 – Kochani Rodzice, dziękujemy Wam, że nauczyliście nas najpiękniejszej miłości, tej codziennej, budowanej od nowa z każdym kolejnym wschodem słońca. Prowadzący 2 – Nauczyliście nas wszystkiego, co w życiu ważne. Dzięki Wam chcemy być dobrymi, wartościowymi ludźmi. Mamy siłę, aby spełniać własne marzenia, dążyć do tego, co piękne, wzniosłe i wieczne. Prowadzący 1 – Na dobranoc śpiewaliście nam najpiękniejsze życzenia, które dzisiaj chcielibyśmy dedykować Wam. MUZYKA – Dżem, Do kołyski – jako karaoke 12. Prowadzący 2 – Wspólne wieczory były najbardziej wyczekiwanym momentem dnia. Nauczyliście nas również jak się modlić, jak być wdzięcznym Bogu za to, że po prostu żyjemy i że jest On w naszym życiu Kimś ważnym bez względu na okoliczności. MUZYKA – United Pursuit, Since Your Love Recytator Dziękuję Ci po prostu za to, że jesteśKs. Jan Twardowski Dziękuję Ci po prostu za to, że jesteśza to, że nie mieścisz się w naszej głowie, która jest za logicznaza to, że nie sposób Cię ogarnąć sercem, które jest za nerwoweza to, że jesteś tak bliski i daleki, że we wszystkim innyza to, że jesteś odnaleziony i nie odnaleziony jeszczeże uciekamy od Ciebie do Ciebieza to, że nie czynimy niczego dla Ciebie, ale wszystko dzięki TobieZa to, że to, czego pojąć nie mogę, nie jest nigdy złudzeniemza to, że milczysz. Tylko my – oczytani analfabeci chlapiemy językiem muzyka cichnie 13. Prowadzący 1 – Dzięki Wam, nauczyliśmy się też zdrowego dystansu do siebie nawzajem. Bo przecież nie od dziś wiadomo, że w domu od czasu do czasu pojawiają się drobne awantury, które bądź co bądź oczyszczają atmosferę. Prowadzący 2 – Równowaga musi być. Ale najważniejsze, że grunt to rodzinka! KABARET STARSZYCH PANÓW, Rodzina – prezentacja na rzutniku 14. Prowadzący 1 – Z tym humorystycznym akcentem chcielibyśmy Państwa zaprosić na krótką przerwę z poczęstunkiem. 15. PRZERWA, POCZĘSTUNEK W tle puszczona MUZYKA: 1. Bastille | Pompeii Acoustic Cover | Narvaez Music Covers | REALITYCHANGERS 2. Janusz Laskowski, Śnił mi się rodzinny dom 16. Prowadzący 1 – Tak jak to śpiewał Janusz Laskowski, przychodzi moment, gdy wyruszamy w dalszą drogę, poszukując celu i sensu swojego życia. Prowadzący 2 – Niejednokrotnie okrutny kurs dorosłości jest okupiony wysoką ceną, o czym napisał również Wincenty Faber. Prowadzący 1 – Jak wielka była to cena? Posłuchajcie. MUZYKA – Doctor Zhivago 2002 Soundtrack (1) Zhivago by Ludovico Einaudi Recytator Cena W moim życiu obszernymJak wszechświatOd ułamka atomuW mojej krwiAż po gwiazdę odległąWdychaną łapczywieDomysłem lub spojrzeniem Dokądkolwiek dosięgnęWzruszeniem i myśląJest miejsce na codzienneSzczęście i cierpienie Cios każdy bywa odebranyRównoważony bólem świataOdwzajemniony buntem Kiedy nieszczęściePrzeorze mnie do dnaMyślęTaka jest cenaPodejrzewamJedno bez drugiegoNie byłoby możliwe muzyka cichnie 17. Prowadzący 1 – Na tym świecie praktycznie wszystko jest niepewne, wszystko można podważyć. Jedynie mama jest naszą oazą, lekiem na samotność i najlepszą przyjaciółką. Prowadzący 2 – Z okazji dzisiejszego święta chcielibyśmy zadedykować wszystkim Mamom pewien list… MUZYKA, Do Ciebie Mamo w wykonaniu Małgorzaty Markiewicz – w tym czasie dzieci rozdają swoim mamom pierniczki domowej roboty z dedykacją 18. Prowadzący 1 – Stróżem naszego dzieciństwa i doradcą w trudnych momentach jest Tata, który wielokrotnie ratował nas z wielu podwórkowych opresji, ale towarzyszył nam również w poważnych życiowych dramatach. Prowadzący 2 – Przypomnijmy sobie najbardziej wzruszający moment filmu Tato, do którego zaśpiewał piękną kołysankę Przemysław Gintrowski. TATO, ballada – prezentacja na rzutniku, w tym czasie dzieci rozdają swoim tatom pierniczki domowej roboty z dedykacją 19. Prowadzący 1 – Dzięki Wam wiemy, że nawet po największej burzy przychodzi słońce, a jutro zawsze będzie dzień, nowe nadzieje, nowe marzenia i nowe wyzwania. Prowadzący 2 – Czasami może się jednak wydarzyć coś złego, coś może się nie udać, jednak nie boimy się takich chwil, ponieważ stworzyliście nam miejsce, do którego możemy powrócić. Prowadzący 1 – Posłuchajcie rapu o miejscu niezwykłym, ale jakże zwyczajnym, które mieści w sobie nawet gwiazdkę z nieba. Miejsce Uprawiam swoje dwa hektary świataNa Mlecznej Drodze. Od wielu jedyna moja perspektywa,Mój chleb i własne doświadczalne pole. Codziennie trudem zaoraną ziemięNawiedza chemia, gwiazda i żelazo,Nim wyhoduje tak soczysty czas,By był przychylny wszystkim ludzkim twarzom. Na Mlecznej Drodze jest gliniana drogaI to jest zwykłe miejsce dla człowieka:Ostrzami gwiazdy prześwietlona nade mną gwiazdo niedaleko. 20. Prowadzący 1 – W domu czujemy się bezpieczni, jednak każdy z nas kiedyś wyrusza w drogę, ważne, abyśmy w tej wędrówce nie zatracili tego, co najważniejsze, aby to była droga do siebie. Dzięki temu, my sami możemy stać się dla kogoś tą najważniejszą życiową drogą. MUZYKA – Amelie Soundtrack – Piano (Extended) Recytator Być drogą, którą idziesznajbardziej do siebie Powietrzem przeznaczonym na twój oddechSprzętemNa którym kładziesz głowę ŚwiatłemCo się odbijeW twoich oczach KropląDla twojego zmęczenia Być łódką wędrującą rzeką twojej krwi. muzyka cichnie 21. Prowadzący 1 – Przez większość dzisiejszego wieczoru wspominaliśmy, że Jesteście dla nas przewodnikami i pierwszymi nauczycielami, jakże trudnej sztuki życia. Ale w naszej pamięci na zawsze pozostaną również chwile, gdy śmialiśmy się wspólnie do łez. Prowadzący 2 – Dzięki takim momentom nasze życie nabiera barw i zamienia się w miodowe lata! LUNATYK, MIODOWE LATA – kabaret 22. Prowadzący 1 – Szkoda, że w życiu piękne są tylko chwile… Prowadzący 2 – To bolesna prawda, którą z czasem poznajemy, ale to właśnie dla tych chwil warto żyć! MUZYKA – Dżem, W życiu piękne są tylko chwile 23. Prowadzący 1 – W kształt naszego życia wpisane jest oczekiwanie na piękne chwile. Każdy z nas ich pragnie. Jednak żadna radość przeżywana w samotności nie daje prawdziwego poczucia szczęścia. Prowadzący 2 – O takim właśnie oczekiwaniu i wyglądaniu za drugą osobą w poetycki sposób opowiedzą nam … (imiona recytatorów) MUZYKA – Twilight, The meadow WSPÓLNA RECYTACJA DWÓCH WIERSZY Recytator 1 – Okno Recytator 2 – Oczekiwanie 1 – Wyglądnij za mną oknemPo dwudziestu latach. Trochę śmieszny to obrządekNieco zapomniany. 2 – Nic się nie nie może przyjść. To tylko zadra, Która we mnie się na okna do drzwi. 1 – A kiedyś nasze oknoPełne było rzadko pod te szybyTeraz powracamy. 2 – A to dlatego,Że ty na mnie w samotności,W zardzewiałej czterech zamkniętychŚcianach się rozrastaNa kalekiej ścianie. 1 – Dziś stało się tak ciepłoJakbyśmy na nowoZderzyli się sercami. Przypadkowo możeoglądam tę stronę,Z której pragnę ciebieOczekiwaćO każdejUśmiechniętej porze. 2 – Oczekiwanie:Naiwność rozpaczy,Leniwość sercaW rytm do ciebieNikt mi nie podpowie… 1 – A możesz przecież udać,Że sprawdzasz czy szalaNie zapomniałem włożyćPrzy jesiennych wiatrach… Z tej szpary, tak obszernej,Że nigdy dość ciebie, Wyglądnij jeszcze za mnąPo dwudziestu latach. muzyka cichnie 24. Prowadzący 1 – Dzisiejszy wieczór jest kolejnym dowodem na to, że czas jest jak śmierć – nieodwracalny. Jedynym na to lekarstwem jest pielęgnowanie wspomnień, bo przecież Pamięć serca nazywa się wiecznością. MUZYKA – Domowe melodie, Tato – na rzutniku MUZYKA – Joan – So Shy (feat. Fismoll) Recytator Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzązostaną po nich buty i telefon głuchytylko to co nieważne jak krowa się wleczenajważniejsze tak prędkie że nagle się stajepotem cisza normalna więc całkiem nieznośnajak czystość urodzona najprościej z rozpaczykiedy myślimy o kimś zostając bez niego. Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewnazabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęścieprzychodzi jednocześnie jak patos i humorjak dwie namiętności wciąż słabsze od jednejtak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcujak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłonżeby widzieć naprawdę zamykają oczychociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzećkochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawszea będziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodząi ci co nie odchodzą nie zawsze powrócąi nigdy nie wiadomo mówiąc o miłościczy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą. muzyka cichnie Prowadzący 2 – Zachowując w sercu to, co było z nadzieją patrzmy w przyszłość, bo ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy… Wierząc w to, że jeszcze wiele dni przed nami, wykorzystajmy je jak najlepiej, aby czekało na nas to lepsze życie, na które przecież wszyscy czekamy. 25. FRAGMENT FILMU – Planeta singli – na rzutniku WSZYSCY AKTORZY WYCHODZĄ NA SCENĘ UKŁON Dziękuję moim Kochanym Uczniom za dziesiątki godzin spędzonych na wspólnych próbach, za piękny występ i przecudne wspomnienia, do których wracam bardzo często !!! Byliście i jesteście Wspaniali Wykorzystasz ten scenariusz? W całości, czy tylko jakąś część? Sporo się nad nim napracowałam, będę Ci wdzięczna, jeśli poślesz go dalej Publikacja adresowana jest przede wszystkim do osób, które rozpoczynają działania w obszarze teatru amatorskiego i szukają inspiracji, nowych pomysłów, są zainteresowane różnymi modelami pracy warsztatowej. Tekst: Maria Schejbal; redakcja: Lucyna Kozień; zdjęcia i projekt graficzny: Krzysztof Tusiewicz. Skład i druk: Zakład Pomysł na zajęcia w plenerze, podczas których dzieci w oparciu o przeczytany tekst przygotowują i przedstawiają krótkie formy teatralne. Praca twórcza przeplata się z zabawą i wypoczynkiem. Jeśli jesteś subskrybentem publikacji Nowoczesna biblioteka zaloguj się Adres e-mail lub login:Hasło:Nie pamiętam hasłaZapamiętaj mnie Zapomniałeś hasła ? kliknij tutaj Zostań subskrybentem publikacji Nowoczesna biblioteka ZOBACZ OFERTĘ Pełne humoru, nowatorskie i uwspółcześnione teksty dostarczą wielu inspiracji i sprawią, że pierwsze próby aktorsko-teatralne staną się niezapomnianą przygodą, a nie nudnym obowiązkiem. To wartościowa pomoc dydaktyczna dla nauczycieli, którzy nie lubią sztampowych rozwiązań i szukają czegoś nowego! ^{Scenariusz jest nową interpretacją baśni Andersena. Zabawne postacie troli wprowadzają wiele humoru do z założenia smutnej "Królowej Śniegu". Bajka podobała się bardzo małym aktorom i publiczności. Scenariusz przedstawienia teatralnego dla dzieci„ KRÓLOWA ŚNIEGU ”na motywach baśni Andersena opracowała Renata TutkoWystępują :Królowa ŚnieguKajGerdaPolaBabciaWróbelek ĆwirekTrole: Eryk, Fazi, DandiBaba – JagaSCENA 1Wnętrze przytulnego pokoju. W fotelu siedzi babcia, która czyta baśń o „Królowej Śniegu”. Obok niej siedzi mała Pola. Kaj i Gerda układają puzzle, leżąc na podłodze...Babcia : „Bardzo daleko, na Biegunie Północnym, w najzimniejszym zakątku ziemi, mieszka zła Królowa Śniegu, a jej pałac, który zdobią ostre wieże ma ściany z lodowatych brył ....”Gerda : Jak ty to robisz, Kaj?!Kaj : Co?Gerda : Układasz tak szybko calutkie niebo, mnie się te kawałki mylą...Kaj : To talent i wybitna inteligencja ! Pewnie wyrosnę na geniusza... Babcia : „ Zła królowa nie mieszka sama: w czarnych podziemiach jpałacu żyją jej słudzy – trole ...Babcia zamyka dość energicznie książkę, gdy zauważa, że Pola ziewa... Myślę , że na dzisiaj dość bajek. O tej porze powinnaś już : Chodź Poli , zaniosę Cię na : Kaj, czy Królowa Śniegu przyjdzie tutaj ?Kaj: Nie , to postać z A czy trole mogą przyjść ? Gerda : Oczywiście , że nie . Nic się nie bój bierze małą na „barana” i wynosi do : Zaraz przyjdę ucałować cię przed snem . Zbiera coś ze stołu...Gerda : Pomogę ci, babciu...Po chwili obie wychodzą. Pojawia się Ćwirek, który całą scenę obserwował przez „okno”,czyli z boku :Ćwir , ćwir !No tak zawsze to samo! Co wieczór ,gdy dochodzi do najciekawszego momentu – trzask, prask i koniec. Muszę czekać na następny dzień ! Idę więc spać ! Dobranoc ! SCENA 2Na scenie pojawiają się trole, które budują dziwną machinę, znoszą deski, montują, wzajemnie sobie przeszkadzają itp. Wchodzi Eryk i krzyczy :Eryk : Dandi !!Dandi : Tak Eryku ?Eryk : Fazi ?Fazi : Tak, Eryku ? Eryk : Musisz dokładnie to przymocować, więc nie żałuj gwoździ !Fazi : Tak jest Eryku !Dandi : Latająca machina wygląda świetnie . Królowa Śniegu będzie zadowolona !I wtedy coś psuje, przewraca itp. Eryk jest wściekły...Eryk : Natychmiast przestańcie rozrabiać !!Fazi : Wybacz Eryku...Eryk : Słuchajcie, jeżeli za chwilę nie skończymy tej latającej machiny , będzie z nami koniec . Królowa Śniegu nakarmi nami swoje słodkie maleństwa : wstrętne nietoperze ! Zrozumieliście ?Fazi : Tak jest !Dandi : Tak jest ! Fazi : Eryku , a po Królowej ta machina ?Eryk: Po co , po co ...Dandi: No właśnie, po co Eryku? Ty też nie wiesz?Eryk: Sto razy już wam mówiłem! Królowa chce, aby latająca machina wyniosła jej magiczne zwierciadło wysoko w góry. Prawdę mówiąc, nie wiem, kto miałby się tam w nim przeglądać! No, ale dość gadania! Do roboty!Fazi i Dandi: Tak jest Eryku!Eryk : No więc słuchajcie : najpierw ....Przerywa , bo w oddali słychać głos Królowej Śniegu...Królowa : Eryku .... Wszystkie trole bardzo się boją !Królowa : Witajcie trole, chcę omówić z wami wasze są zamurowane ze : Teraz !!Zaczynają biegać w panice ...Królowa: Czy latająca machina jest gotowa?Eryk: Tak jest , pani...Królowa: A więc chcę ją ujrzeć.. Ogląda machinę...No cóż wygląda dobrze, chociaż jest w niej coś dziwnego...Eryk: No, uspokójcie się już i posłuchajcie. Czeka was ważne i trudne Tak jest, pani...Królowa: Musicie wynieść teraz magiczne zwierciadło na najwyższą górę w moim królestwie. Tam ustawcie je przodem w stronę słońca . Pamiętajcie jednak: musicie być bardzo Tak jest, pani...Królowa: Ruszajcie już, głupcy...Trole skłaniają się, ostrożnie biorą zwierciadło i gramolą się w machinie, po chwiliodjeżdżają... Królowa bierze kulę i patrzy w nią, obserwując poczynania Troli...Królowa : Kiedy od magicznego zwierciadła odbiją się promienie słońca, cały świat stanie się zimny, bardzo zimny... śmieje się. Wszędzie zapanuje wieczna zima , a wówczas świat będzie mój !!Początkowo jest zadowolona...Królowa : Ach, jak cudownie ! Teraz zmienię świat ! Wszystko pokryję lodem! Precz z kwiatami ! Precz z ptakami ! Świetnie, doskonale...Ale po chwili... Ostrożnie, delikatnie ! .... O nie, głupcy , dranie , co robicie? Słychać brzęk tłuczonego szkła... Moje zwierciadło! Rozsypało się na tysiąc kawałków ! Zapłacicie mi za to ! Trzeba je wyzbierać ... Wybiega... Z góry powoli spadają drobniutkie kawałeczki „szkła” SCENA 3Na proscenium wchodzi Kaj, zbiera : Cześć ptaszku, przyszedłem po drewno do : Ćwir, ćwir...Nagle spada na niego odłamek zwierciadła , chłopiec robi się bardzo zły , chce drewnem uderzyć Ćwirka... Przeobrażenie Kaja w złego wraca do domu , Gerda przy stole układa puzzle...Gerda : Idzie mi coraz lepiej . Spójrz, tyle ułożyłam gdy Ciebie nie było !Kaj niszczy jej puzzle...Gerda : Co ty robisz ? Zniszczyłeś mi układankę. Muszę zaczynać wszystko od nowa ! Kaj : Biedactwo...Gerda : Co się z tobą dzieje ? Dlaczego jesteś wściekły ?Babcia ( zza sceny) : Kaj, Gerda ! Chodźcie spać , już dawno powinniście być w łóżkach !Gerda : Już idziemy babciu ! No chodź , słyszysz ?Kaj : Spać, spać , spać... ( przedrzeźnia )Rozsypuje puzzle, wysypuje z następnej paczki - cały czas jest wściekłyKrólowa : Wchodzi z kulą , dalej rozpaczaMilion kawałków !! Moje cenne zwierciadło w milionach kawałków !! Mam nadzieję , że te głupie trole znajdą je wszystkie ! Co to ? ( spostrzega w kuli Kaja ) Aha , rozumiem !Dwa kawałki utkwiły w ciele tego chłopaka. Muszę je odzyskać sama !Czary – mary , czary – mary . Chodź do mnie chłopcze ! Potężna Królowa Śniegu cię wzywa...Dymy , błyski, łoskot... Wchodzi Kaj , jest jak zahipnotyzowany powtarza w kółko :Muszę je ułożyć , muszę je ułożyć ...W oddali słychać głos Królowej Śniegu : Chodź do mnie , zostaw tych niemądrych ludzi ...Całe zajście obserwuje Ćwirek , jest wystraszony...Po chwili wchodzi Gerda wołająca Kaja....Gerda : Kaj , Kaj ! Gdzie jesteś ? Skąd tu tyle dymu ? Co tu się stało ? Może ty ptaszku wiesz co tu się stało?Ćwirek : Zdaje się , że twój brat jakimś dziwnym trafem został porwany przez Królową Śniegu !Gerda : Co? To niemożliwe ! Żartujesz, prawda? Kim jesteś wesoły wróbelku?Ćwirek: Mam na imię Ćwirek i jestem najmądrzejszym wróblem w całej okolicy...A nawet w świecie...Gerda do siebie: Następny mądrala. Lubi się przechwalać jak Kaj. Głośno: Pewnie specjalnie się schował przede mną. Głupie żarty. Za chwilę babcia zacznie się martwić, że nas nie ma. Ćwirku, powiedz prawdę, gdzie ukrył się mój brat ? Jest on dziś wyjątkowo Posłuchaj, Gerdo...Słyszałem wyraźnie, jak wzywała go do siebie Królowa Śniegu . A potem on zniknął... Ale wcześniej był bardzo zły i chciał mnie uderzyć wielkim kawałkiem drewna! Ledwo mu uciekłem...To wszystko sprawiły czary, uwierz mi, nie żartuję!Gerda: Co ty mówisz? To niemożliwe ! Co mam teraz zrobić? Chyba muszę go ratować... Pójdę do tej złej Królowej...Ćwirek : Ale ona mieszka na Biegunie Północnym z całą kolonią przerażających troli i wstrętnych nietoperzy!Gerda : Tym bardziej muszę tam iść !!Ćwirek z podziwem : Zaczekaj, polecę z tobą, nie pójdziesz tam sama . Ktoś musi cię bronić SCENA 4Gerda z Ćwirkiem pomału wędrują i śpiewają : Daleko do tego bieguna. Idziemy już od wielu godzin . Zaraz się ściemni, a my nie mamy gdzie spać .Ćwirek : Hej , Gerdo , spójrz , światło , jakiś dom . Pewnie ktoś tam mieszka. Chodźmy !Trafiają do Baby – Jagi. Pukają do drzwi..Gerda: Dobry wieczór, przepraszamy za kłopot..., ale czy możemy u pani dziś przenocować ?Baba – Jaga : Ależ to żaden kłopot , moja droga , naprawdę żaden . Wejdźcie ! Pewnie jesteś głodna i zmęczona? Zaraz cię nakarmię, później pójdziesz spać...Proszę bardzo oto zupa , jedz , a ja tym czasem przygotuję ci łóżko ....Gerda : Dziękuję ... Je - Jaga podziwia Gerdę. Chce ją pogłaskać, ale się powstrzymuje...Baba – Jaga : Na końcu korytarza jest pokój , tam czeka na ciebie mięciutkie idź już , idź. Do Ćwirka : A ty śpij sobie , gdzie chcesz A sio !Baba – Jaga : Do siebie podczas mieszania przy stole czarodziejskich mikstur:Jaka to słodka i miła dziewczynka , jak dobrze wychowana . Jestem pewna , że to właśnie na nią czekałam całe życie . A więc jutro będę mogła zakończyć swoje dzieło ...Muszę jedynie zdobyć serce tej małe! Potrzebne mi jest ono do zrobienia cudownego eliksiru młodości...Mój cudowny eliksir sprawi , że będę wiecznie młoda , młoda., młoda ...Całość słyszy Ćwirek...Ćwirek : Ojej , chce zabić Gerdę ! Chce zabrać jej serce !! Powiadamia Gerdę , uciekają tak by było widać , lecz by Baba – Jaga nie Jaga śpiewa tymczasem piosenkę i miesza czarodziejskie miksury...Po chwili spostrzega , że nie ma Gerdy:Baba – Jaga : Uciekła , wszystko przepadło . Wracaj miła , mała dziewczynko ! Wracaj, tak długo czekałam na ciebie....SCENA 5Pałac Królowej Śniegu. Królowa Śniegu wprowadza Kaja i pokazuje mu zwierciadło Kaj : Co to jest ? mechanicznie Królowa Śniegu : Moje zwierciadło , cudowne zwierciadło , najdroższa mi rzecz na świecie, rozbita na kawałki .Musisz je złożyć ! Rozumiesz ?Kaj : To drobiazg , zaraz to naprawię , jestem w tym Śniegu : To miło z twojej strony ... śmieje się .Kaj układa kawałki z boku sceny. Wchodzą : Tam jest jakiś chłopiec, nie wiesz co on robi , Eryku ?Eryk : Skąd mam wiedzieć ?Dandi : Może przyszedł prosić Królową o pracę ... ?Fazi : Może jest kimś z jej rodziny ? Jak myślisz Eryku ?Eryk : Mówiłem wam już , że nie wiem , kim on jest !!Fazi : Dobrze , sam go spytam ! Podchodzi do : Musicie mi przeszkadzać ?! Muszę się skoncentrować .Eryk : Uważaj , jak się odnosisz do szefa troli, mój chłopcze !Fazi i Dandi : Szefa troli ? To nowina....śmieją sięEryk : Królowa Śniegu osobiście wyznaczyła mnie , abym nadzorował tu wszystkie prace : Nic mnie to nie obchodzi ! Precz stąd !Fazi : Popatrzcie on ma kawałek lustra w oku !Dandi : Ojej , musi go to boleć !Fazi : O jeszcze jeden ! Utknął w jego sercu !Eryk : Gdy skończy swoją pracę, Królowa Śniegu zabije go! Biedny chłopiec, ale dość sentymentów. Lepiej go pilnujmy !Kaj : Ile razy mam wam powtarzać, że ma być cisza ? Cicho !!Tymczasem do pałacu dociera Gerda z Ćwirkiem...Eryk : Stać , kto tu idzie ?Gerda : Dzień dobry panowie. Jestem Gerda. Nie chciałabym wam przeszkadzać , ale szukam mojego brata Kaja. Czy możecie mi powiedzieć, czy daleko sąd do pałacu Królowej Śniegu?Eryk : Skąd możemy wiedzieć ? dosadnie Dandi: No co ty, Eryku? Zapomniałeś, że sami mieszkamy w pałacu Królowej Śniegu?Eryk : Cicho ! Cicho bądź !!Gerda: Ćwirku, nareszcie dotarliśmy na miejsce ! Gdzieś tu musi być Kaj...Czy możecie, panowie , zaprowadzić mnie do niego?Eryk: Nie mamy pojęcia o kim mówisz !Fazi: To ten chłopiec Eryku, który naprawia zwierciadło...Eryk: Cicho! Bądź cicho !Gerda : Będę wdzięczna panowie , jeśli mnie do niego zaprowadzicie . Przybyłam z tak odległej krainy ...Eryk : No , ale ... a zresztą ... Chodź, ale od razu przygotuj się na do Kaja:Gerda : Kaj, Kaj ! Kaj : Muszę to skończyć , muszę to skończyć... Kaj jej nie poznaje ... Gerda : Kaj , to ja , Gerda.. pochyla się nad nimKaj : Nie skończyłem , brakuje dwóch kawałków . Brakuje ....Gerda : Ale Kaj ...Kaj : Muszę to skończyć !! Nie rozumiesz ? Muszę znaleźć te kawałki . Precz stąd !Trole są bardzo wystraszone ...Gerda : Co mu się stało ? Okropnie wygląda i jest taki dziwny .Eryk smutno : Ma w ciele kawałki zwierciadła . Trzeba je wydostać, bo inaczej on umrzeFazi : Biedna dziewczynka , musimy jej pomóc !Dandi : Musimy coś wymyślić !Gerda : Kaj, Kaj ... zaczyna płakać . Ćwirek też płacze...Gerda pochyla się nad Kajem, głaszcze go po głowie, stara się przytulić...Początkowo Kaj ją odtrąca, ale po chwili uspokaja się, ponieważ czary puszczają pod wpływem gorących łez Gerdy... Kaj: Gerda? Dlaczego Płaczesz? Gdzie my jesteśmy?Gerda : Kaj, nareszcie jesteś sobą! Trole i Ćwirek : Wiwat , hura !Eryk : Przepraszam panienko , ale lepiej stąd szybko uciekajcie ...Grozi wam wielkie niebezpieczeństwo! Zaraz tu będzie Królowa Śniegu. Weźcie tę czarodziejską machinę, ona zawiezie was szybko do domu...Gerda: Dziękujemy! Ale jak wy wytłumaczycie zniknięcie Kaja i tego pojazdu? Może uciekniecie z nami?Eryk: Nie, zostaniemy tutaj , jakoś to będzie. Królowa nic nam nie zrobi, bo nas potrzebuje. Musi przecież kimś rządzić !Gerda : Dziękujemy przyjaciele , żegnajcie ! Odjeżdżają ... SCENA 6Podwórko przed domem Kaja i Gerdy. Dzieci wysiadają z machiny...Ćwirek : No cóż dzieciaki, wracamy do normalnego życia. Jak myślicie, czy Babcia skończyła już czytać Poli o Królowej Śniegu ? Ciekawy jestem jakie jest zakończenie ....Wszyscy się śmiejąDzieci : Dobranoc Ćwirku , do jutra ! Scena się ściemnia... KONIECUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").} Wszystkich cieszy uśmiech dzieci I ich kolorowe sny. Referen: Bo Janusz Korczak - przyjaciel wszystkich nas, Dla szczęścia dzieci poświęcił życie swe, Więc pamięć o nim w dziecięcych sercach trwa, Bo myśl o szczęściu dzieci włąśnie spełnia się. 2. Był lekarzem, opiekunem, Po ojcowsku kochał je. W czasach wojny nienawiści Pedagogika Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP Opis Dramaty dla dzieci autorstwa Agnieszki Kuszy (instruktorki teatralnej, polonistki i dramatopisarki) przeznaczone są dla najmłodszych dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Teksty te można potraktować jako udramatyzowane bajki. Nie tylko pełnią funkcję dydaktyczną, ale również terapeutyczną - w ramach terapii poprzez dramat oraz bajkoterapii - pozwalają dziecku na uświadomienie sobie przyczyn i skutków jego działania oraz działania innych postaci, wzmacniają poczucie własnej wartości, oswajają z trudnymi sytuacjami. Dramaty-bajki opowiadają o marzeniach, które mogą wpływać pozytywnie lub negatywnie i odmieniać świat, o wyborach i umiejętności sprzeciwienia się grupie, aby czynić dobro, o pokonywaniu smutku i zła prostymi umiejętnościami czy o drodze, jaką należy pokonać, aby się ukształtować oraz osiągnąć szczęście. Mają charakter scenariuszy, mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez nauczycieli w przygotowywaniu przedstawień z dziećmi - są krótkie, język, styl i długość wypowiedzi dostosowane są do wieku dziecka, ponadto kwestie aktorskie zawierają ćwiczenia logopedyczne. Umożliwiają nauczycielom wykorzystanie teatru i dramatu w pracy z uczniami, aby nie tylko przekazać im sens bajek, ale również rozwijać kreatywność dzieci, ich świadomość i ekspresję kulturalną, a także mowę ciała. A zatem wychowują dzięki pracy zespołowej -pracy interpretatorów i twórców teatralnych. Dodatkowo wzbogacają wiedzę dziecka z różnych obszarów tematycznych: astronomii, geografii, mitologii, baśni, legendy etc. Szczegóły Tytuł Scenariusze przedstawień teatralnych dla dzieci Inne propozycje autorów - Kusza Agnieszka Podobne z kategorii - Pedagogika Darmowa dostawa od 199 zł Rabaty do 45% non stop Ponad 200 tys. produktów Bezpieczne zakupy Informujemy, iż do celów statystycznych, analitycznych, personalizacji reklam i przedstawianych ofert oraz celów związanych z bezpieczeństwem naszego sklepu, aby zapewnić przyjemne wrażenia podczas przeglądania naszego serwis korzystamy z plików cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień przeglądarki lub zastosowania funkcjonalności rezygnacji opisanych w Polityce Prywatności oznacza, że pliki cookies będą zapisywane na urządzeniu, z którego korzystasz. Więcej informacji znajdziesz tutaj: Polityka prywatności. Rozumiem

PRZEDSTAWIENIE NA KONIEC ROKU SZKOLNEGO. (Wychodzą dzieci z jednej grupy i ustawiają się w półkolu. Maciek i Agatka na końcach półkola) ♫ kołysanka „Idzie niebo ciemną nocką”. (Po piosence dzieci wychodzą za kurtynę w dwóch rzędach od środka, zostaje Maciek i Agatka.) • dialog – wprowadzenie ( Brat-Maciek i Siostra-Agatka)

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCHGrupa wiekowa: 4 latki Temat: Teatr ogólny:1. Utrwalenie wiadomości o teatrze2. Wdrażanie do pełnienia roli Rozwijanie szczegółowe: - rozwiązywanie zagadek;- tworzenie cienia z pomocą sylwet, rąk;- poznanie sposobu tworzenia cienia;- wymienianie elementów teatru; - tworzenie sylwet;- odgrywanie ról ze znanych wierszy (J. Brzechwa);- improwizuje prowadzenia zajęć: zbiorowa, dydaktyczne: wiersze J. Brzechwy, sylwety zwierząt, ekran, lampa, kartki, szablony, klej, nożyczki, patyczki, odtwarzacz pracy: Czynne: aktywność własna dziecka, samodzielnych doświadczeń, inscenizacja; Słowne: recytacja wiersza, zagadka, rozmowa; Oglądowe: prezentacja, obserwacja, zajęć: 1. Powitanie. Piosenka Hej witam Was. – dziecko śpiewa, wita swoich rówieśników:Hej witam was chłopcy i dziewczynki, [machamy ręką, kłaniamy się]Hej witam was zróbcie śmieszne minki,[uśmiechamy się, dłonie pod brodę]Hej witam was – dzisiaj będzie dobry dzień.[rozkładamy ręce szeroko, pokazujemy promienie słońca]Hej witam was – razem bawmy się![ręce na biodra, obrót]Podczas samej muzyki dzieci szukają par i wyklaskują rytm, tańczą w parach, tańczą w kole. 2. Zagadka o cieniu: Chodzi za nami, gdy lampa świeciNie lubi mroku ani nocyPojawia się za nami w słoneczny dzieńJuż wiecie ? To przecież jest..3. Skąd bierze się cień? – rozmowa kierowana. Dzieci opowiadają kiedy można zobaczyć cień – słoneczny dzień, gdy świeci lampa. Próbują robić cień na przygotowanym ekranie. W którym miejscu trzeba stanąć, aby na ekranie powstał cień?4. Próba badawcza:Co się stanie, jak jedno z was stanie tak, aby między nim a źródłem światła znajdował się ekran? Może cień będzie lepszy? Po kilku próbach dzieci zauważyły, że cień się nie pojawił. Dlaczego? Ponieważ na dziecko nie pada światło się stanie z cieniem jak zgaśnie lampa? Cień Zabawy z cieniem. Nauczycielka prezentuje dzieciom sylwety. Dzieci rozpoznają zwierzęta (słoń, niedźwiedź, dzik, małpa, żubr, tygrys). Nauczycielka recytuje wiersz z sylwetą:Proszę Państwa oto miś. Miś jest bardzo grzeczny państwu łapę chce podać, a to szkoda. 6. Zabawa ruchowa: „Cień” – nauczyciel wybiera jedno dziecko, które jest cieniem. Dzieci biegają, na sygnał „cień” pokazuje ruch lub pozę, a pozostali Praca plastyczno-techniczna „Nasze sylwety” – dziecko odrysowuje od szablonu wybraną postać, wycina i przykleja na Podziękowanie za udział w zajęciach. Po wykonaniu pracy w czasie wolnym dzieci korzystają z przyniesionego ekranu i mogą odgrywać role w teatrzyku. mgr Magda Dworakowska 435IL.